Hap & tap

Het schooljaar aan Spermalie zit erop. En wat hebben we dit jaar geleerd? Heel veel natuurlijk, want we hadden 2 voortreffelijke chefs. Maar wat me vooral bijblijft, is dat smaken waarvan je het totaal niet verwacht soms toch heel goed samengaan.

Een eerste voorbeeld was de gevulde tomaat met ganzenlever, morieljes en garnalen. Een tweede voorbeeld van een bizarre, maar o zo lekkere foodpairing is dit gerecht. Coquilles in combinatie met king krab, OK moet kunnen. Serveer daarbij een béarnaise saus. A la limite, dat kan ook nog door de beugel. Maar daar dan nog een warme 'fruitsla' bij? Euh? Ik dacht het niet. Wel chef Jo dacht van wél. En hij had gelijk. Wat is dit een topgerecht, seg. OMG. Trouwens, de chef heeft altijd gelijk. Ook dat heb ik op school geleerd. (Geintje).

Bereiding voor 8 personen

Voor de coquilles:
24 coquilles
1/2 wit van prei
1 vanillestok
1 dl olijfolie
1 dl notenolie
200 g king crab

Voor de exotische vruchten:
1/2 mango
1/2 papaja
1/2 appel
1/2 schaaltje aardbeien

Voor de béarnaisesaus:
Voor de gastrique:
3 dl dragonazijn
2 sjalotjes
2 dl witte wijn
10 dragonstengels

4 eidooiers
250 g boter
Dragon
Kervel

Voor de afwerking:
8 blaadjes paarse basilicum
1/2 bosje bieslook
1/2 bosje postelein

Werkwijze

Voor de coquilles:
Haal de coquilles uit de schelpen en was ze grondig.
Droog ze heel goed en kruid met fleur de sel en cayennepeper.
Haal de zaadjes uit de vanillestok en meng deze met de olijf- en notenolie. Zo bekom je vanille olie.
Snijd het wit van prei in julienne.

Voor de exotische vruchten:
Snijd de papaja, appel, aardbeien, mango in fijne brunoise. Meng alle vruchten samen, behalve de aardbeien. Die houd je apart.

Voor de saus:
Snij de boter in blokjes.
Reduceer de gastrique in de Thermomix op 100° C op stand 2 gedurende 12 minuten. Geen Thermomix? Doe dit gewoon in een kom op het vuur.

Klop de eidooiers op met de gastrique.
Monteer de saus met boter, kruid met cayennepeper en zout. Verwarm even door (1 minuut op 80° C).
Hak de dragon en kervel fijn.
Verdeel de krab in stukken. De mooie stukken schik je apart op het bord. De parures doe je in de béarnaise. Dit heet een béarnaise tourteau.

Bak de coquilles aan op een hoog vuur in de vanille olie.
Sueer de prei kort in boter.
Sueer de brunoise van vruchten enkele seconden op een zacht vuurtje. Voeg er helemaal op het einde de blokjes aardbei aan toe.

Plaats alles mooi op het bord en werk af met de postelein, sprietjes bieslook en een blaadje paarse basilicum.

Bron: recept van Dhr. Jo Nelissen, leraar aan hotelschool Spermalie in Brugge.

2 eenvoudige ingrediënten. 1 eenvoudige bereiding. De uitdaging van dit recept zit 'm in de presentatie. Geduld en een vaste hand zijn geen must, maar toch wel mooi meegenomen.

Toen ik dit dessert zag, was ik meteen verkocht. Dit was zo eenvoudig en toch zo knap in al zijn eenvoud. Dit kwam helemaal bovenaan mijn TO DO-lijstje te staan. Uiteindelijk was het nog een paar weken wachten tot de rabarber dik genoeg was...

Nodig voor 4 personen

250 g aardbeien
2 grote stengels rabarber
1 l suikerwater (500 ml + 500 g suiker)
2 stuks steranijs
1 kaneelstok
1 citroen

Bereiding

Snij drie vierde van de rabarber in stokjes. Breng het water met de suiker aan de kook en laat even doorkoken tot de suiker is opgelost. Voeg de steranijs, de kaneel en de in schijfjes gesneden citroen toe en laat nog even doorkoken. Zet het vuur uit en dompel er de stokjes rabarber in. Laat ze 2 uur weken tot ze zacht worden.

Snij de rest van de rabarber in fijne plakjes en haal door het suikerwater. Laat gedurende 1 uur drogen in de oven op 60° C.

Snij de aardbeien in stukken en schik op het bord. Schik de rabarber ertussen.

Bron: Extra editie van Weekend Knack "Verrassend creatief, Hedendaagse gastronomie i.s.m. Hotelschool Ter Duinen".

Wanneer je, zoals ik afgelopen weekend, een berg aan het opfietsen bent met een stijgingspercentage van tussen de 7 en de 11% en dat over een afstand van 21 km, dan ben je daar enkele uren zoet mee. En dan kan je over heel veel nadenken. Er passeert van alles door je hoofd: herinneringen aan dingen en mensen, TO DO's, en last but not least, recepten, eten,... Allez, ik weet niet of iedereen aan eten denkt, maar ik alvast wel! Ik loop en fiets niet omdat ik graag zweet, maar omdat ik graag eet. Die slogan ging 2 jaar geleden op en doet dat nog steeds.

Wel, zo eenzaam stoempend op mijn velooke, moest ik hieraan denken: een mals stukske vlees, een goe sausje,... en ik begon spontaan sneller te trappen.

Oh ja, je mag dit ook gerust klaarmaken en opeten zonder dat je de Ventoux opfietst, zenne!

Nodig voor 16 personen

Voor het katenspek:
300 g katenspek (of Breydelspek)
100 g pijnboompitten
Chardonnay azijn
Luikse siroop

Voor de zalf van peterseliewortel:
3 peterseliewortels
2 dl water
Mespuntje gelespessa
2 dl room
Peper en zeezout

Voor de mosterdsaus:
2 el honing
4 el mosterd
Peper en zeezout
1 dl ponzu (de donkere soort met sojasaus)
1 kl kurkuma
Komijnzaadpoeder
Sap van 1 limoen

Voor de appelmoes:
4 Golden appelen
1/2 kaneelstokje
1 vanillestok
30 g suiker
Sap van 1/2 citroen
2 stuks steranijs
2 dl water

Extra:
8 bloedworsten
16 mooie stukjes entrecôte van 150 g à 200 g

Bereiding

Voor het katenspek:
Cutter de pijnboompitten in de blender grof en doe er zout op.
Smeer het katenspek langs één kant in met een mengeling van Luikse siroop en chardonnay azijn.
Bestrooi op die zijde met de pijnboompitten en bak in de oven gedurende 5 minuten krokant.

Voor de zalf van peterseliewortel:
Kook de peterseliewortel in het water gaar.
Giet 3/4 van het kookvocht weg, voeg 2 dl room toe en laat nog 4 minuten verder inkoken.
Mix de peterseliewortel tot een mooie zalf en bind met gelespessa.
Kruid met peper en zout.

Voor de mosterdsaus:
Meng in een hoge beker de honing met de mosterd, de kurkuma, het limoensap en een mespunt komijnzaadpoeder. Kruid goed met peper en zeezout en monteer er de ponzu onder.

Voor de appelmoes:
Schil de appelen en snijd ze in een fijne brunoise.
Zet ze op (in de Thermomix als je die hebt, op 100° C, stand 3) met het water, de suiker, vanille, kaneel, steranijs en citroensap. Reduceer het kookvocht tot de appelen gaar zijn.

Voor de bloedworst:
Ontvel de helft van de bloedworsten en cutter ze fijn in de blender tot een gladde zalf. Voeg hieraan 3 cl van het kookvocht van de appelen toe.
Bak de rest van de worsten in boter in een pan.

Voor de entrecôte:
Doe een beetje olijfolie én boter in een kleefpan en laat de pan goed warm worden.
Kruid net voor het bakken het vlees zeer goed langs beide kanten met flink wat peper en zout.
Doe het vlees in de pan en regel het vuur wat lager. Laat 1 kant mooi bruin aanbakken zonder te verbranden (2 à 4 minuten), draai het vlees om en laat de andere kant ook 3 tot 4 minuten bakken.
Haal het vlees uit de pan, leg op een bord en bedek met aluminiumfolie en laat 5 tot 8 minuten rusten.

Afwerking

Trek een streep peterseliewortelzalf op het bord. Hiernaast breng je een streep van de zalf van bloedworst aan.
Schik hierop de entrecôte, het stuk katenspek, een schijfje warme bloedworst met hierop een schepje appelmoes. Lepel rondom wat van de mosterdsaus.
Werk desgewenst af met een korenaarasperge voor de kleur.

Bron: recept van Dhr. Jo Nelissen voor Gastro Vita.

Heb je binnenkort visite en wil je graag uitpakken, zonder je uit te sloven? Stop met zoeken. Dit is JOUW recept. Het beantwoordt aan àlle criteria: heel lekker (toch voorwaarde nr 1), helemaal vooraf klaar te maken, ingrediënten die je zo in de buurtwinkel vindt, het oogt mooi én het is makkelijk! Echt waar. Het ziet er heel kunstig uit, maar het is echt easy as pie!

Waar wacht je nog op? Je moest al in je keuken staan!

Benodigdheden voor 4 personen

300 g krabvlees van Noordzeekrab (diepvries)
1 sjalot, fijngesnipperd
Bieslook, fijngesnipperd
Een scheut goeie olijfolie
2 flinke el mayonaise op smaak gebracht met ras el hanout
Eventueel een hardgekookt ei, geplet

Als garnituur:
Een handje zeekraal
24 miniworteltjes
4 viooltjes
8 komkommerrolletjes
8 enoki champignons
24 reepjes witte ui
Plukjes frisée salade
Zwarte rijst

Voor de saus:
Een handje roquette
Mayonaise op smaak gebracht met ras el hanout

Bereiding

Laat het krabvlees ontdooien en meng het met de sjalot, bieslook, olijfolie en mayonaise. Desgewenst voeg je ook nog een hardgekookt ei toe.

Duw het krabvlees in een grote uitsteekring in het midden van een diep bord.

Blancheer de worteltjes in kokend water en wentel ze in olijfolie. Kruid met peper en zout.
Maak een marinade door 150 g azijn aan de kook te brengen met 100 g suiker. Laat de marinade afkoelen en marineer hierin de komkommerrolletjes, de witte ui en de enoki champignons.

Frituur de zwarte rijst gedurende 5 minuten in een friteuse bij 180° C. Laat uitdruppen op keukenpapier en cutter de rijst tot een crumble in de blender.

Blancheer de roquette kort in kokend, gezouten water. Giet af en verfris onmiddellijk in ijswater, om het garingsproces te stoppen én de mooie groene kleur te behouden. Cutter de geblancheerde roquette met de mayonaise en doe in een spuitzak.

Afwerking

Strooi de zwarte rijst over de tartaar.
Schik de worteltjes, komkommerrolletjes, uireepjes, enoki en frisée salade op de tartaar.
Werk af met enkele toefjes roquettemayonaise.

Bron: recept van David Selen van het gelijknamige restaurant in Bissegem.

Je moet er maar opkomen: een pakske hazelnootboter door ijsbeslag mengen... Wel David Selen deed het en ik kan je verzekeren: dit is een méér dan geslaagd experiment. Het ijs is romig en zoet en contrasteert perfect met de friszure frambozen en basilicumroom. De cacaocrumble zorgt voor de brunch. Kortom, dit dessert het alles om het te maken!

Nodig voor 4 personen

250 g zure room
40 g room
Een kleine handje basilicumblaadjes
Sap en zeste van 1/2 limoen
1 blaadje gelatine, geweekt in ruim water

1 1/2 bakje frambozen
Citroenmelisse
Blonde kandijsuiker (kinnekessuiker)
Een bolletje ijs naar keuze

Voor de crumble met cacao:
50 g bloem
50 g suiker
50 g boter
10 g cacao

Voor het ijs met hazelnootboter:
250 g boter
1 l volle melk
8 eigelen
250 g suiker

Werkwijze

Voor de basilicumroom:
Meng het sap en de zeste van een 1/2 limoen onder de zure room.
Doe de volle room in een pannetje samen met de basilicumblaadjes en zet op het vuur. Laat het mengsel een kwartiertje trekken op laag vuur (zodat de vloeistof niet kook, ca. 85 à 90° C).
Giet de massa door een zeef om de basilicum te verwijderen.
Los de uitgeknepen gelatine op in de warme room. Meng de basilicumroom onder de zure room en zet koel weg.

Voor de crumble met cacao:

Meng alle ingrediënten met de vingers tot een kruimelig mengsel. Bak dit af gedurende 15 minuten op een bakmatje in een voorverwarmde oven op 160° C.

Voor het ijs met hazelnootboter:
Maak hazelnootboter: laat de boter in een pan lichtbruin kleuren (tot ze de kleur van hazelnoten heeft).
Mix de dooiers met de suiker tot een schuimige massa. Breng de melk aan de kook. Giet de melk op het eierschuim. Doe het geheel terug in de pot en vaneer (roer constant met een houten lepel op een zacht vuurtje tot het gebonden is). Het geheel mag zeker niet koken!
Wanneer de massa gebonden is, de pan van het vuur halen en in een bodem water in de gootsteen zetten. Meng de hazelnootboter hieronder. Laat volledig afkoelen (bij voorkeur 1 volledige nacht). Giet het mengsel in de ijsmachine en draai af.

Afwerking

Verdeel de frambozen over diepe borden. Oversaus de frambozen met de basilicumroom.
Strooi er wat blonde kandijsuiker en wat cacaocrumble over.
Werk af met blaadjes citroenmelisse en een bolletje ijs met hazelnootboter.

Bron: recept van David Selen, chef van het gelijknamige restaurant in Bissegem.

"Het spijt me verschrikkelijk.""Jammer!""Business before pleasure..." Ik ben heel goed geworden in het mij verontschuldigen. Sinds ik een nieuwe job heb (en nog in mijn proefperiode ben, al werd die afgeschaft, schijnt het), ben ik een expert geworden in het afslaan van bloggersuitnodigingen... Tot afgelopen week. Het onderwerp luidde als volgt: "Uitnodiging Dinner in the Sky - met Pascal Devalkeneer en Kaas uit Zwitserland!"

Ting, ting! Red alert! Ik klikte de mail van Chrissy meteen open (ook al zat ik op dat moment aan de Mont Ventoux, gelukkig was er WiFi in het hotel!) en las verder:

"Hi Myriam,

Waarschijnlijk valt het niet te combineren met je job maar.. Ik waag mn kans ;-).

Zin om komende dinsdag (vanaf 12u) naar ons Dinner in The Sky te komen aan het Jubelpark?

Tweesterrenchef Pascal Devalkeneer (Le Chalet de la Forêt) verwent ons met een menu op basis van Kaas uit Zwitserland.

Zou super zijn mocht je kunnen komen, is echt een onvergetelijke ervaring! Laat je me snel iets weten, we hebben nog een plaatsje?

Groetjes,

Chrissy"

Dit kon ik ON-MO-GE-LIJK afslaan. Echt niet. Hier MOEST ik bij zijn. Twee vervelende details: ik had net 2 dagen verlof genomen (voor mijn trip naar de Mont Ventoux) en de laatste week van de maand is nét de drukste van heel de maand, want dan moet ik voor al mijn klanten (en dat zijn er steeds meer...) de Facebook kalenders voorbereiden voor de komende maand... Tant pis. Ik waagde het erop en mailde mijn baas met de vraag of ik 1/2 dag verlof mocht opnemen. Allez, ik forwarde eigenlijk de mail van Chrissy, zo kon hij meteen zien wat voor een ongelooflijke kans ik kreeg... Die kon hij me toch niet weigeren... Wel?

Nee dus, het feit dat jullie dit lezen, betekent dat ik mocht gaan... Wat een geluk, want dit was van àlles wat ik als blogster al mocht meemaken het TOPmoment. Letterlijk en figuurlijk. Een absolute hoogvlieger!

We werden onthaald met een heerlijk glaasje van de beste bubbels, uiteraard vergezeld van een assortiment kazen van Zwitserland. De zon scheen, de temperatuur was meer dan aangenaam en de tafel was bijzonder leuk gedekt met Zwitserse gadgets: een pet en zonnebril, een koetje en een sleutelhanger met een koebel, allemaal met het embleem van de Zwitserse vlag. Dit kon al niet meer stuk.

Een half uur later was het dan zover. Eén voor één werden we zorgvuldig vastgegespt en ging de tafel met z'n 22 gasten en sterrenchef de hoogte in voor wat een onvergetelijke gastronomische ervaring met een uniek uitzicht op het Jubelpark en bij uitbreiding, over de hele hoofdstad en haar omgeving zou worden. Was ik even blij dat ik geen rok aanhad of loszittende schoentjes! :)

Pascal Devalkeneer kookt 'hemels' (ik ben trots op mijn woordspeling, hihi!) en de bijpassende wijnen waren subliem, al beperkte ik mij tot af en toe eens nippen. Tenslotte, moest ik hierna nog werken en ik zag het ook niet zo zitten om 'beneveld' zo'n 50 meter boven de begane grond te hangen...

Ik ga niet uitweiden over elk gerecht. Ik laat jullie gewoon meegenieten van het menu en de bijhorende foto's. Die spreken voor zich. Dit was ON-WAAR-SCHIJN-LIJK lekker. Hier schieten superlatieven tekort.

Fondue van Taleggio kaas

Grissini met tomatenpoeder

Reepjes gerookte zeeduivel met tomatenjus

Zwarte olijfolie met wilde kruiden

Gemarineerd rundvlees "Arabica"

Gepocheerd ei met gebakken eekhoorntjesbrood

Vlokken Gruyère d'Alpage AOP en zomertruffels

Borst van gevogelte "Riviera"

Courgettebloem en calamar

Assortiment Zwitserse kazen

Tiramisu op eigen wijze

Champagne Laurent Perrier

Met goud bekroonde wijnen, Concours Mondial van Brussel

S. Pellegrino & Acqua Panna

Grands crus Nespresso

Koekjes Dandoy

Genietend van de keuken en het uitzicht, vernam ik nog dat Dinner in the Sky een op en top Belgisch initiatief is dat ondertussen in meer dan 45 landen hoge toppen scheert. Onlangs kwamen daar nog Mexico, Qatar en Shanghai bij.

Wat heb ik nog meer geleerd? Dat er verschillende soorten Gruyère bestaan met heel uiteenlopende smaken én dat Gruyère veel meer is dan alleen maar de kaas om over de spaghetti te strooien!

Bedankt Chrissy van Sparkies om na alle 'njets' die je al kreeg van mij toch te blijven volhouden.
Bedankt Kazen uit Zwitserland. Dit vergeet ik nooit. Ik zal nooit meer over de finish van de 20KM door Brussel lopen zonder hieraan terug te denken. Dit is écht een once-in-a-lifetime!

Wil je na het lezen van dit verslag dit zelf ook graag meemaken? Dat kan, surf naar de website van Dinner in the Sky en reserveer je stekje. Let wel: er hangt een stevig prijskaartje aan vast om tussen de sterren te genieten van een sterrenkeuken, maar geloof mij, het is elke cent dubbel en dik waard!

Maandag. Dinsdag. Woensdag. Donderdag... 17u00. Pieppiep! Altijd diezelfde sms: "Wat eten we vanavond?". Meestal komt de sms van manlief, al kan de zoon er ook wat van.. Vandaag was mijn antwoord simpel: "Alpronista". Lennert: "Wasda? Heb je dat al een keer gemaakt?" Dat is meestal de maatstaf voor mijn 16-jarige puber. Dan weet hij meteen of hij moet wachten met eten tot ik thuiskom of of hij alvast een Dr. Oetker in de oven moet schuiven...

"Neen, dat heb ik nog NIET gemaakt en ja, je gaat het ZEKER lekker vinden. Er zijn muffins. En pannenkoekjes!" Doorslaggevende argumenten om mijn zoon te overtuigen om niet voor de diepvriespizza te kiezen. Dat hij eerst ook toastjes met zalm en lompviseitjes en dille ("wasdagroen?", ik hoorde het hem zo al zeggen) én een vegetarische quiche met wortel, paprika, champignons (ai, dat lust hij niet!) en tofu (ai, dat heeft hij nog nooit geproefd!) zou krijgen, verzweeg ik wijselijk.

Thuisgekomen trok ik grote ogen toen ik mijn pretpakket van Alpro te zien kreeg. Het was netjes afgeleverd door een speciale koerierdienst die op afspraak kwam en werkelijk àlles stak erin om achtereenvolgens een "Hapje uit het Hoge Noorden" (toast met gerookte zalm en Alpro soja variatie op yoghurt Natuur), een "Vegetarische quiche express" (huisgemaakte quiche met tofureepjes en kaas), "Maffe muffins" (muffins met Alpro Hazelnootdrink en chocolade) en "Verrassende pannenkoekjes" (kleine pannenkoekjes met rozijnen) te maken! De producten van Alpro (Alpro Soya Bakken & Braden, Alpro Soya met yoghurtculturen, Alpro Soya Cuisine, Alpro tofu reepjes,...) uiteraard, maar ook de pesto, de wortelen, de gerookte zalm, de eieren,... en ga zo nog maar eventjes door. Ik was zwaar onder de indruk!

Ik begon direct aan de hapjes, kwestie van de grommende magen van mijn mannen meteen te stillen. De hapjes waren écht geen werk: toastjes uit de verpakking, sneetje zalm erop (dat ik zoals het hoorde uitstak met een uitsteekring), toefje 'yoghurt', lepeltje viseitjes en afwerken met een takje dille. Ze verdwenen in een recordtempo achter de kiezen van Vinckier senior én junior. Ik moest mij haasten om er ocharme eentje te proeven! Goed begonnen was half gewonnen...

Daarna was de quiche aan de beurt. Aangezien daar wel nog wat groentensnijwerk kwam bij kijken én er ondertussen voetbal was op TV (tjah, nowadays, is de kans bijzonder groot dat er voetbal is op TV...), trokken man- en zoonlief zich terug in de slaapkamer om daar de match te volgen. Ik volgde de instructies nauwgezet op en stond ervan versteld hoe goed alles afgemeten was. De groentjes met de eieren en de tofureepjes pasten perfect in mijn vorm. Zàlig om geen restjes te hebben en alles netjes op te gebruiken! Het hele zootje 40 minuutjes de oven in en bam, daar kwam de quiche goudbruin tevoorschijn. "Komen eeeeeeeeeten!" Tjah, als ze naar het voetbal aan het kijken zijn, zijn ze nogal hardhorig. Zelfs junior... Benieuwd wat dit ging geven. Wel? Hij lustte het. Meer zelfs, hij at zijn bord tot de laatste kruimel leeg! De champignons heeft hij er niet in ontdekt (ik had die dan ook doelbewust piepklein gesneden, hihi!) Halfweg vroeg hij even of er kip oplag. Euh neen, da's tofu jongen, een vegetarische variant op kip... ;-)

En dan was het eindelijk tijd voor de pannenkoekjes en muffins. Hoewel beiden heel weinig suiker bevatten, gingen ze er toch in als zoete broodjes. Van de muffins had ik er zelfs zoveel (21 stuks!) dat ik heel mijn straat op een maffe muffin heb kunnen trakteren. Zo genoot de halve buurt ook mee van mijn Alpronista pakket.

De pannenkoekjes kregen we ook niet meer op, maar dat betekende niet dat ze een lang leven beschoren waren. De volgende ochtend vormden ze het ideale ontbijt, samen met een glaasje Alpro Amandelmelk.

Eindconclusie: de Alpro producten zijn zeker en vast een aanrader. Ze hebben de test van de moeilijkste eter van de Kastanjedreef in Lochristi, met name mijn zoon, met glans doorstaan! Iedereen kan ze gebruiken, natuurlijk, maar ze zijn ook ideaal voor wie bv. omwille van een allergie geen melkproducten mag eten. Ook voor wie als veganist door het leven stapt, zijn deze alternatieven voor koemelk absoluut een aanrader!

En wat het experiment betreft om 'op bevel' een menu klaar te maken? Ik vond het de MAX! Eerlijk? Ik overweeg om op regelmatige basis te gaan 'Smartmatten' (de Alpronista levering werd immers verzorgd door Smartmat.be). Het heeft niks dan voordelen:
- Je hoeft niet constant de vraag te beantwoorden "wat eten we?"
- De ingrediënten worden in de juiste hoeveelheden geleverd. De helft verdwijnt dus niet in de vuilnisbak (wat helaas nog al te vaak het geval is, ook bij mij...).
- De bestelling wordt op afspraak aan huis geleverd. Je verliest geen uren in de supermarkt, waar je aan alle verleidingen (lees: kookmagazines in mijn geval) moet weerstaan.
- Smartmat werkt met kwaliteitsvolle producten, in veel gevallen zelfs bio-kwaliteit.
- De menu's zijn gevarieerd en gezond en er zijn verschillende formules: voor 2 of 4 personen, voor 3, 4 of 5 dagen, een vegetarische variant, een kindvriendelijke variant,...

Ik spendeer héél veel tijd on-line: op Facebook, Twitter en last but not least, op Pinterest,... Het maakt deel uit van mijn job. Het inspireert mij. En dus kom ik héél veel lekkere dingen tegen.

Wat ik dan meestal doe: ik sla het recept op als PDF in een map met de welluidende naam "Must Make". Die map is op haar onderverdeeld in categorieën: hapjes, voorgerechten, soepen, ..., desserten. Die laatste map alleen al telt... hou jullie vast... 311 recepten die ik nog wil maken... Misschien moet ik een jaar loopbaanonderbreking nemen.

En zo vergaat het mij dus ook op Pinterest. Daar heb ik 'maar' 2 mappen: 1 Food Already Made en 1 Food Must Make. Die laatste is dus 10 keer zo groot als de eerste... So many things to do, so little time.

Heel af en toe slaag ik er evenwel in om iets direct te maken. Ik zie iets en binnen de week slaag ik erin om het op mijn planning te zetten. Wel, dit was er zo eentje. Vorige week zien voorbijkomen en deze week al gemaakt, gefotografeerd en geblogd. Een hele prestatie. Speekmedaille voor mezelf!

Dat dit lekker is, daar hoef ik niet over uit te weiden. De foto spreekt voor zich... Mmmmmmmh!

Ingrediënten voor 8 personen

3 blaadjes gelatine (12 g)
150 g kersen
200 ml slagroom
40 g suiker
1 zakje vanillesuiker
150 g yoghurt
30 g pure chocolade
8 plakken chocoladecake
100 ml kersenlikeur

Bereiding

Laat de gelatine in koud water weken.

Snij de kersen in stukken. Hou enkele kersen apart voor de garnering.

Klop de slagroom met de suiker stijf.

Meng de vanillesuiker en stukjes kers door de yoghurt.

Knijp de gelatine goed uit en meng onder 50 m warme kersenlikeur. Laat even afkoelen.

Hak de chocolade grof en voeg samen met de opgeklopte slagroom onder de yoghurt. Voeg er voorzichtig het afgekoelde gelatinemengsel onder.

Stans met een uitsteekvormpje rondjes uit de plakjes chocoladecake. Bekleed de uitsteekvormen met plasticfolie en leg er een schijfje cake in. Schep er het yoghurtmengsel op en strijk de bovenkant glad. Laat in de koelkast opstijven.

Serveren

Haal uit de serveerringen, verwijder de plasticfolie en beleg met kersen die even zijn gepocheerd in de resterende kersenlikeur. Serveer onmiddellijk!

Bron: recept van Njam TV.

Ik maakte deze risotto al eens eerder. Een week of 3 geleden. Maar toen het bord bijna klaar was en ik heel mijn koelkast onderste boven keerde op zoek naar de zongedroogde tomaatjes, bleek dat mijn man die opgegeten had. Tjah. Er zat niets anders op dan te herbeginnen... Niet dat dat een straf was, hoor. Dit is betrekkelijk snel klaar, helemaal niet veel werk en lekker. Geen haute cuisine, maar degelijke dagelijkse kost! En dat mag ook eens, niet?

Ingrediënten voor 4 personen

2 koppen risottorijst (ik gebruik de Riso Classico van Scotti)
1 middelgrote fijngesneden ui
Olijfolie
2 dl droge witte wijn
Ca. 1 l gevogeltebouillon
200 g verse erwten
4 stuks zalmfilet van 120 g elk
Boter
Peper en zout
1,5 dl room
50 g versgeraspte Parmezaanse kaas
2 el fijngesneden dragon
100 g gekonfijte tomaten op olijfolie (uitgelekt en grof gehakt)
Fijngesneden verse peterselie
Lompviseitjes (facultatief)

Bereidingswijze

Fruit de rijst met de fijngesneden ui 5 minuten op laag vuur in olijfolie. Roer geregeld om.
Blus met de witte wijn en voeg een pollepel warme bouillon toe. Laat inkoken, onder regelmatig roeren. Voeg bouillon toe zolang de rijst niet gaar is. Dit duurt ca. 18 minuten.

Blancheer de erwten 8 minuten in licht gezouten kokend water, giet af en laat schrikken. Mix de helft en hou beide delen warm.

Bak de zalm net gaar in boter, kruid met peper en zout.

Meng de room en de Parmezaanse kaas onder de risotto tot een smeuïg geheel. Voeg dan de erwtenpuree en de hele erwten toe en werk af met fijngesneden dragon. Kruid met peper en zout.

Serveer met de zalm en werk af met grof gesneden gekonfijte tomaten en fijngesnipperde peterselie. Schik desgewenst een koffielepeltje lompviseitjes op de zalm.

Bron: recept van Weekend Knack.

Rabarber en plattekaas? En dit staat bij de voorgerechten? Zeker dat dit geen vergissing is? Een beetje overwerkt, Myriam, hein? Nope! Dit is wel degelijk een heel lekker en origineel voorgerecht. Helemaal zoals we het van Pieter Lonneville van Tête Pressée gewoon zijn: back to basics. Geen tierlantijntjes, maar pure producten. Brute eenvoud op het bord.

Ook met dit bord wijkt hij niet af van zijn concept: 'Dagverse kwaliteitsproducten die artisanaal worden gekweekt en geteeld of gevangen. Een bewuste keuken. Herkenbare gastronomie, lekker authentiek, eerlijk tot op het bot. Omdat eenvoud siert.'

Ik was 2 weken geleden al gaan eten in Tête Pressée en dat was toen zo meegevallen dat ik meteen een kookdemo in het restaurant boekte via Gastrovita. Wel, dat heb ik me niet beklaagd. Zo'n eenvoudig voorgerecht, amper 3 ingrediënten en toch zoveel smaak... Chapeau!

Ingrediënten voor 4 personen

2 stengels rabarber
1 liter zoete witte wijn (of voordeliger: 1 liter keukenwijn aangezoet met ca. 200 g suiker)
2 vanillestokken, in stukken gesneden
1 citroen, in schijfjes
Rozemarijn

500 g volle plattekaas (40% vet)
Zout

Zuurdesembrood
Rietsuiker

Voor de afwerking:
Lenteui
Extra vierge olijfolie

Extra nodig:
Green egg of een rookoventje
Rookmot

Bereidingswijze

Was de rabarber grondig, verwijder de wortel en het blad, maar schil 'm niet! Snijd hem in balkjes van ca. 10 cm en schik deze in een lage ovenschaal.

Breng de zoete witte wijn (of de keukenwijn met suiker) aan de kook samen met de aromaten (vanille, citroen en rozemarijn). Laat even doorkoken tot de suiker (indien je kiest voor keukenwijn) is opgelost. Giet de warme marinade op de rabarber en schuif deze in een voorverwarmde oven bij 100° C gedurende 1 uur. De rabarber moet beetgaar zijn.

Koel de rabarber zo snel mogelijk af en schep 'm dan in een luchtdichte doos en zet koel weg. Deze rabarber bewaart lang!

Doe de volle plattekaas in een schaal. Deze zet je in een grotere schaal waarin je ijsblokjes deed. Kruid de kaas met zout. Zet de 2 schalen 5 minuten in een Green Egg of rookoventje met rookmot. Dankzij de ijsblokjes en de korte rooktijd, krijgt de kaas de tijd niet om te smelten.

Snijd het brood in heel dunne sneetjes. Duw er rondjes uit. Bestrooi deze met rietsuiker. Leg de rondjes op een bakplaat bedekt met bakpapier. Leg op de rondjes wederom een vel bakpapier en hierop terug een bakplaat. Bak af in een voorverwarmde oven bij 130° C gedurende 1 uur.

Snijd de rabarber in stukjes van 1 1/2 à 2 cm. Schik ze in een diep bord. Schep hierop een flinke lepel gerookte plattekaas. Werk af met sneetjes zuurdesembrood, schuin versneden lenteui en een scheutje goeie olijfolie.

Bron: recept van Pieter Lonneville, chef van Tête Pressée in Brugge.

Wat een ***weer! Ach, om helemaal depri van te worden... Niks kan mij opbeuren momenteel... De Rode Duivels zijn uitgeschakeld. Vakantie is nog veraf en ik heb welgeteld maar 1 weekje. Ik heb al veel te veel budget opgedaan in de solden én bovendien krijg ik volgende maand zo goed als geen loon (dat komt ervan als je van werk verandert)... Zucht. Diepe zucht.

Gelukkig is er deze héérlijke kerrierisotto om mij op te beuren. Ik ben een emo-eter. Ik beken. :)

Ingrediënten voor 8 personen

120 g zeebaars p.p.

Voor de risotto:
Gewone olijfolie
20 g risottorijst p.p. (Arborio)
1 kl kerrie
Scheut witte wijn
1 l bouillon: 1/2 kippenbouillon, 1/2 visbouillon
2 sjalotten
Olijfolie van eerste persing

3 plakjes gerookt spek

1 preiwit

Voor de pestoroom:
1 busseltje basilicum
1 teentje look
1 el pijnboompitten (niet geroosterd!)
30 g Parmezaanse kaas
3 el olijfolie
4 el room

Voor de afwerking:
Kleine scheutjes basilicum

Bereiding

Fileer de zeebaars en ontschub de filets voorzichtig zonder ze te breken (of vraag je visboer om dit te doen). Verdeel de vis in porties, kruid met peper en zout en bak op de velzijde krokant in olijfolie. Schik de vis in een ovenschaal. Marineer in olijfolie met sambal oelek en tijm. Schuif de ovenschaal net voor het serveren nog even kort in de oven.

Voor de risotto:
Snipper de sjalotten fijn en fruit ze aan in olijfolie. Voeg de ongekookte rijst toe en fruit nog even verder aan.
Bestrooi met de kerrie en kruid met peper en zout. Overgiet met een flinke scheut witte wijn en laat dit volledig inkoken. Voeg nu voor elke el rijst 2,5 el warme bouillon toe.
Laat de rijst onder deksel gedurende 18 minuten garen. Verwijder het deksel en ga na of de rijst gaar is of dat er eventueel nog wat extra bouillon moet toegevoegd worden. Gaar indien nodig nog even verder tot de bouillon is uitgekookt.
Werk af door er 2 el olijfolie van eerste persing aan toe te voegen. Roer er nog wat parmigiano door.

Snij het spek in plakjes en bak deze krokant uit in de oven.

Snijd het preiwit in ringen van 5 à 8 mm dik. Maak de ringen los en haal deze even door de bloem. Frituur de ringen in een zachte friteuse op 130° C.

Voor de pesto:
Maak een pesto door de basilicum, look, pijnboompitten en kaas fijn te malen in een vijzel of met de mixer. Maal op het laatst alles nog even verder wanneer je de olijfolie toevoegt. Smaak af met peper en zout.
Kook de room kort op en los hier de pesto in op. Gebruik deze pestoroom als saus bij het afwerken van het bord.
Versier met de scheutjes.

Bron: recept van Dhr. Stefaan De Smedt, leraar aan hotelschool Spermalie in Brugge.

Mijn collega had onlangs een overblijfsel van haar dessertenbuffet mee naar het werk. Cupcakes, citroentaart, aardbeientiramisu,... Teveel om van alles te proeven... en dus hield ik het bij een stukje van dat laatste: ten eerste, ik ben dol op aardbeien en ten tweede, deze was niet gemaakt met de traditionele lange vingers maar met chocoladebiscuit en afgewerkt met chocoladeschilfers. Bingo! The best of both worlds!

Ik proefde en proefde en schepte stiekem nog een stukje uit de kom. Mmmmmh! Dit wou én zou ik ook eens maken. Receptje gevraagd én gekregen en hoppa, aan de slag. Omdat de glazen kom mij te 'gewoontjes' was, maakte ik de tiramisu op 3 'wijzen': in de vorm van een grote taart, in individuele minitaartjes en in miniglaasjes, ideaal als begeleider voor bij de koffie.

Met andere woorden, je kan hier alle kanten mee uit. Maar genoeg gepalaverd. Pas de blabla, des résultats ! Nu op je TO DO-lijstje zetten, nu de aardbeien zo lekker (en) goedkoop zijn!

Ingrediënten

Voor de biscuit:
3 eieren
80 g suiker
50 g bloem
10 g bakpoeder
20 g cacaopoeder
Zout

600 g aardbeien
300 g mascarpone
100 g suiker
1 pakje vanillesuiker
250 ml room
1 el citroensap

Voor de afwerking:
Handvol chocoladeschilfers
Aardbeiensiroop
Handvol munt

Bereidingswijze

Voor de biscuit:
Verwarm de oven voor op 200° C. Splits de eieren en klop het eiwit stijf met een snuifje zout. Klop de eidooiers en de suiker schuimig. Voeg bloem, bakpoeder en cacaopoeder toe en schep goed om. Spatel er de stijfgeklopte eiwitten voorzichtig door.

Stort het biscuitdeeg op een met bakpapier beklede bakplaat en schuif 10 tot 12 minuten in de voorverwarmde oven.

Laat de biscuit afkoelen op een rooster en snij in rechthoeken die even groot zijn als de schaal waarin je de tiramisu maakt. Dit recept gaat uit van een schaal van 15 x 20 cm.

Spoel de aardbeien, verwijder de kroontjes en mix de helft fijn met het citroensap.

Meng de mascarpone met de suiker en de vanillesuiker. Schep de aardbeienpuree door de mascarpone. Klop de room stijf en schep 'm door de aardbeien-mascarponecrème. Spatel er voorzichtig de helft van de overgebleven aardbeien (in stukjes gesneden) door.

Leg een plak biscuit in de schaal en bestrijk met de aardbeiencrème. Dek af met een tweede plak biscuit en opnieuw een laag aardbeiencrème. Werk in laagjes tot alle ingrediënten op zijn. Eindig met een laag aardbeiencrème en zet minstens 3 uur koel weg in de koelkast. Werk af met een handvol aardbeien, een scheutje aardbeiensiroop, munt en chocoladeschilfers.

Tip:
Weinig tijd? Maak de tiramisu dan met kant-en-klare hotelcake.

Bron: recept van de website Libelle Lekker.

Omdat het niet altijd aardbeien moeten zijn. Omdat frambozen ook heel lekker zijn. Omdat het nu volop het seizoen ervoor is. Omdat framboosjes perfect samengaan met de friszure citroencrème. Omdat dit het perfecte dessert is na een uitgebreide maaltijd of als afsluiter van een lichte lunch...

Stop! Er zijn geen redenen nodig om onszelf te verwennen met dit zomerse dessert... ook al is het geen zomer buiten. Na!

Ingrediënten

Voor de citroencrème:
5 volledige eieren
7 dooiers
260 g rietsuiker
400 g citroensap
600 g boter, op kamertemperatuur

Voor de Harder Wener:
200 g bloem
100 g melkerijboter
75 g suiker
10 g gemalen koffie
25 g lauw water
20 g dooiers

Voor de afwerking:
Bakje frambozen
Bakje bosbessen
Bloemsuiker

Bereiding

Voor de citroencrème:
Klop de volledige eieren en de dooiers los in een pan. Doe de suiker en het citroensap erbij. Zet op een zacht vuur en breng al roerend aan de kook. In het begin krijg je veel schuim, maar geen zorg, dit trekt weg. Laat, onder constant roeren, even doorkoken zoals een crême pâtissière. Je hebt binding nodig.

Haal van het vuur en dek onmiddellijk af met plasticfolie om velvorming te voorkomen. Laat ongeveer 1 uur afkoelen tot de crème dezelfde temperatuur heeft als de boter. Meng de boter nu in stukjes onder de citroenmengeling. Gebruik hiervoor een staafmixer. Klop voldoende lang. Je kan beter te lang kloppen, dan te kort. De crème wordt dan fluweelzacht. Dek terug af met plasticfolie tot je de taartjes gaat samenstellen.

Voor de Harder Wener:
Klop de suiker en de boter in de keukenrobot met de vlinder. Voeg de koffie, het water en de dooiers toe. Meng hieronder kort de bloem. Wikkel het deeg in vershoudfolie en laat het minimum een half uur rusten in de koelkast. Dit ongebakken beslag bewaart lang (enkele weken) in de frigo.

Rol het deeg dun uit en steek er met een uitsteekvorm cirkels uit. Bak deze af in een voorverwarmde oven bij 200° C gedurende ca. 15 min.

Afwerking

Doe de citroencrème in een spuitzak. Spuit een klein toefje crème op het bord. Plak hierop een rondje Harder Wener vast. Spuit citroencrème in een spiraal op het deeg. Verdeel hierover verse frambozen. Spuit tussen de frambozen nog wat extra crème. Plaats hierop terug een rondje Harder Wener. Hierop komt opnieuw wat crème. Eindig met frambozen en bosbessen. Bestrooi met poedersuiker.

Bron: recept van Pieter Lonneville, chef van restaurant Tête Pressée in Brugge.

Een vrouw kan nooit genoeg... kookboeken hebben. Ik weet het. Een normale vrouw zou daar het woord schoenen, of sjakoshen of kleedjes invullen. Bij mij is dat kookboeken. Maar ja, ik ben dan ook geen normale vrouw.

Wanneer een VOL-LE-DIG kookboek dan ook nog eens enkel en alleen gewijd is aan meringue, tjah dan word ik hélemaal wild. Laat meringue, samen met moelleux én macarons mijn 3 favoriete 'mmm's' zijn. Hiervoor mag je me midden in de nacht wakker maken. Echt waar. Ik ga niet boos worden.

Van de cover van dit boek alleen al word je op slag vrolijk. De koekjes in de meest fancy kleuren lachen je toe, van gemarmerd paars over citroengeel tot vurig rood. Maar lost het boek z'n verwachtingen ook in? Een heel boek, 160 pagina's dik, gewijd aan één koekje, is dat niet een beetje van het goede teveel? Hélemaal NIET. Believe me!

Op de eerste 30 pagina's wordt uitgebreid uitgelegd wie The Meringue Girls, Alex Hoffler en Stacey O'Gorman zijn, geven ze tips en technieken voor de lekkerste meringues en gaan ze dieper in op de Meringue Girls-mix, zeg maar hun beproefde manier om meringue te maken. Zij kiezen steevast voor een kruising tussen Zwitsers en Italiaans schuim, waarbij de suiker eerst wordt verhit in de oven om daarna bij de geklopte eiwitten te worden gedaan. Tijdrovend, maar wél succesvol. Het is ook de manier van Yotam Ottolenghi, door de girls tot de 'godfather van de meringues' gebombardeerd.

Vooral de tip om snel én makkelijk unieke kleurtjes aan de meringues te geven, vind ik DE MAX! Ik ga hier nu niet verder over uitweiden, maar ben van plan om de theorie heel binnenkort in de praktijk om te zetten. Wordt vervolgd!

Trouwens, wat die praktijk betreft, kan ik zeggen dat er véél, héél véél recepten in dit boek staan die ik wil uitproberen. Na het obligate hoofdstuk over het toevoegen van smaak aan de schuimpjes (passievrucht, groene thee, kaneel, speculaas, kokos, hazelnoot, enz...), volgt een hoofdstuk over de vulling voor schuimpjes. Chocoladeganache, pindakaas, citroen en maanzaad, koffiecrème, Nutella-botercrème, het kan allemaal om de schuimpjes aan elkaar te plakken.

Maar dan begint het pas: zomers desserts, winterse verwennerijen, cadeau-ideetjes én recepten om iets met de dooiers te doen... De hoofdstukken volgen mekaar op én elk hoofdstuk heeft veel fraais te bieden voor op mijn TO DO-lijst. Alles is immers glashelder uitgelegd én prachtig in beeld gebracht! De regenboogbruidstaart, de Ferrero Rocher meringuetoren, de 'Mix en Match' zomerse Eton Mess, de pavlova van pistache en rozenwater met Griekse yoghurt, honing en vijgen, de amandelmeringuerol, de appelcrumble met kaneelschuimpjes en warme custard,... ze doen mij stuk voor stuk watertanden!

Het introzinnetje van de Meringue Girls 'Dit boek is opgedragen aan iedereen die graag met zijn 9-tot-5 baan wil stoppen' gaat helemaal op voor mij. Ik zou zo mijn job kunnen opgeven om elke dag met meringue aan de slag te gaan...

3 redenen waarom dit boek een must-have is:
- Het boek bevat interactieve content waarbij het mogelijk is om dankzij de Layar App how-to filmpjes te bekijken.
- Jamie Oliver is fan van deze nieuwe trend van de Meringue Girls: "Naughty, but very, very nice!" Wie zijn wij om hem tegen te spreken?
- € 14,99 voor 160 pagina's boordevol inspirerende meringue recepten in alle kleuren van de regenboog is géén geld!

Meringue, zoet, zalig en oogverblindend schuim is verkrijgbaar in de boekhandel & speciaalzaken en online o.a. bij Bol.com en Proxis.
160 pagina's.
Uitgegeven door Kosmos.
Prijs: € 14,99.

Ik mag vandaag een kookworkshop voor 2 personen weggeven bij Les Secrets du Chef! Als dat geen mooie opener is voor een blogpost dan weet ik het ook niet meer. Het enige dat je hiervoor moet doen is mij een uniek recept (met foto) met de ISIO 4 olie van Lesieur bezorgen. Meer is er niet aan. Simpel toch? Bovendien is het helemaal niet moeilijk om met de ISIO 4 te koken, want de olie is een échte all-rounder, perfect te gebruiken bij het bereiden van seizoensgerechten. De olie is zowel geschikt voor trage bereidingen op lage temperatuur, als voor frituurbereidingen én voor koude bereidingen (bv. in dressings).

Mooi meegenomen voor de gezondheid is het feit dat de olie Omega 3, Omega 6, Vitamine D én Vitamine E bevat!

Concreet:

Je haalt als de bliksem een fles Isio4 olie in huis en gaat ermee aan de slag.
Je pent je recept neer en maakt er een foto van.
Je mailt het recept door naar myriam.minne@yahoo.com.
Je kruist je vingers en wacht mijn deskundig oordeel af. ;-)

Inspiratie nodig? Hier gaan we.

Ingrediënten voor 4 personen

400 g artisanale Brabantse plattekaas
Een rijpe limoen
500 g Belgische aardbeien
50 g fijne suiker
Isio 4 Olive

Voor de crumble:
50 g fijne suiker
50 g amandelpoeder
60 g boter
50 g bloem
5 g bakpoeder

Bereidingswijze

Bereid de crumble: meng in een kom de suiker, het amandelpoeder, de bloem en het bakpoeder. Voeg de boter toe (op kamertemperatuur) en mang alles goed met de handen tot de boter goed onder de andere ingrediënten is gemengd (grove korrels). Spreid uit op een bakplaat en zet in een voorverwarmde oven op 180° C. Bak ongeveer 5 minuten. Breek vervolgens met een spatel deze korst in grote stukken. Herhaal dit om de drie minuten tot de crumble mooi goudgeel ziet. Haal uit de oven en zet opzij.

Was de aardbeien en verwijder de kroontjes. Snijd ze in vier of in rondjes, naargelang je eigen smaak. Doe ze in een kom en bestrooi ze met de fijne suiker. Dek af en zet 30 minuten opzij, op kamertemperatuur.

Meng in een kom de plattekaas met het limoensap. Verdeel de kaas over 4 schaaltjes, voeg de aardbeien toe en een straaltje ISIO 4 Olive en bestrooi tenslotte met de crumble. Serveer meteen.

Tip: de kwaliteit van zowel de plattekaas als de aardbeien is bepalend voor dit dessert!

Bron: Lesieur

Twee keer zag ik dit recept voorbijkomen. De eerste keer toen ik van Delhaize hun tweemaandelijks magazine in de bus kreeg. Sinds ik een fotoshoot mocht bijwonen, doorblader ik het magazine met nog meer aandacht en goesting. Toen al viel het recept mij op. Maar toen ik de bijdrage collega-blogger Gregory Bogaert las, ging ik helemaal overstag en kwam dit vegetarische voorgerecht helemaal bovenaan mijn TO DO-lijst te staan.

Ik weet het, ik maak de laatste tijd al eens vaker vegetarische gerechten. Niet dat ik van plan ben om vegetariër te worden, bijlange niet, maar in het kader van mijn (nieuwe) job sta ik hier toch vaker bij stil dan vroeger. Ik verzorg namelijk de communicatie op Facebook van o.a. Lima en daar postte ik onlangs hetvolgende:

Wist-je-datje: Door gedurende 1 jaar 1 dag in de week vegetarisch te eten, spaar je elk jaar het leven van ruim 20 dieren. Wie krijgt daar nu geen supergevoel van? :) Ik plaatste er de foto bij van een keischattig lammetje in de armen van een vrouw.

Eerlijk? Wanneer ik lamskoteletjes in de koeltoog van de slager zie liggen, dan denk ik daar al eens aan... En op donderdag (veggiedonderdag) durf ik al eens kiezen voor vegetarische burgers. Zo probeer ik mijn klein steentje bij te dragen. En vandaag nu dus ook, met deze frisse cheesecakejes.

Nodig voor 4 personen

250 g kerstrostomaatjes
25 g Tuc kaascrackers
70 g zachte vijgen
25 g pecannoten
10 g sesamzaadjes
90 g Philadelphia Light Komkommer & Feta
125 g geitenkaas
10 cl vloeibare room (light is OK)
1,2 g agar agar
1 el maanzaadjes
3 el olijfolie
1,5 el balsamicoazijn
2 kl agavesiroop
Peper en zout

Bereiding

Verkruimel de crackers en doe ze samen met de in grote stukken gesneden vijgen, de pecannoten en de sesamzaadjes in een blender. Mix tot je een deeg krijgt.

Verdeel het deeg over 4 uitsteekringen met een diameter van 5 cm. Druk goed aan met de bolle kant van een lepel. Zet de ringen in de koelkast of een tiental minuten in de vriezer.

Doe de Philadelphia en geitenkaas in een mengkom.

Warm de room op en strooi er het agar-agar poeder bij. Laat 2 minuten koken en roer goed. Giet de room op de mengeling van geitenkaas en Philadelphia, bestrooi royaal met peper en meng goed. Verdeel dit mengsel over de ringen. Maak de bovenkant glad en laat 3 uur rusten in de koelkast.

Was de kerstomaatjes en schik ze in een ovenschaal. Bestrooi met een weinig suiker, peper en zout. Giet er een scheutje olijfolie over. Zet onder de warme grill gedurende ca. 10 minuten tot de pel van de tomaten barst. Zet nu de temperatuur lager (120° C) en laat de tomaten nog 20 à 30 minuten staan. Zet de oven uit, maar laat de tomaten gewoon in de oven achter tot deze helemaal is afgekoeld.

Meng 3 el olijfolie met 1,5 el balsamico, 2 kl agavesiroop en 1 el maanzaadjes (bij gebrek aan maanzaadjes verving ik die door zwarte sesamzaadjes).

Haal de cheesecake uit de ringen. Serveer met enkele gekonfijte tomaatjes op een cheesecake en een mooie streep vinaigrette en enkele slablaadjes jonge scheuten.

Bron: recept van de blog Cook & Roll geïnspireerd op een recept uit het Delhaize magazine (p. 16-17).

Veel woorden hoef ik hier niet aan vuil te maken. Dit is het ultieme snoepje. Smeltzacht in de mond. En eenvoudig te maken bovendien. Iedereen kan dit. Echt waar! Allez, probeer het maar.

Tip: halveer de hoeveelheden, want met 2 eieren en 500 g suiker heb je écht veel marshmallows. Of maak ze in 2 kleurtjes. Dat kan ook.

Voor een vierkante vorm van 25 x 25 x 4 cm

70 g eiwit op kamertemperatuur (ca. 2 eiwitten)
20 g gelatine (10 blaadjes van 2 g)
530 g suiker
15 cl water
1 el glucosesiroop
1 el natuurlijk vanille-extract
Rode kleurstof of een andere kleur naar wens (facultatief)
Een beetje gezeefde bloemsuiker

Werkwijze

Leg een vel bakpapier in de vorm (verzorg hierbij vooral de hoeken).

Giet de kleurstof bij de eiwitten en klop deze tot sneeuw. Voeg 30 g suiker toe, wanneer de massa begint stevig te worden, terwijl je blijft kloppen.

Week de gelatineblaadjes in ruim koud water gedurende een 10-tal minuten.

Maak een suikersiroop door in een kookpot de resterende suiker (500 g), de glucosesiroop en 15 cl water aan de kook te brengen. Laat koken tot 110° C (heb je geen suikerthermometer, no panic, je kan heel goed zonder... Het volstaat om de siroop gedurende 5 à 6 minuten te laten koken vanaf het kookpunt. De siroop wordt dikker, maar blijft transparant. Haal de pot van het vuur en voeg de vanille toe.

Knijp de gelatine uit voor je 'm laat smelten au bain-marie.

Terwijl je de eiwitten blijft kloppen, giet je er heel voorzichtig de kokendhete siroop op. Voeg vervolgens de gesmolten gelatine toe. Blijf kloppen tot de massa lauw wordt.

Giet de marshmallow in de beklede vorm, bestrooi met bloemsuiker (met behulp van een fijn zeefje) en wacht geduldig gedurende 24 uur alvorens te ontvormen.

Passeer het lemmet van een mes tussen de vorm en het papier rond de marshmallows. Keer de vorm om op uw werkblad waarop je een vel bakpapier gelegd heb. Het ontvormen zou heel makkelijk moeten verlopen. Haal het papier er voorzichtig af en bestrooi het geheel met bloemsuiker.

Om te versnijden, kan je best een lange schaar gebruiken. Met een elektrisch mes lukt het ook. Versnijd in banen en vervolgens in vierkantjes en bestrooi een laatste keer met bloemsuiker.

Ziezo, 't is klaar... je zal nog nooit zo'n smeltzachte marshmallows gegeten hebben!

Bron: recept van de blog Cake in the City

Dit receptje dateert eigenlijk al van de les van 25 februari, maar aangezien het toen nog niet volledig op punt stond, gaf ik er de voorkeur aan om het toen niet te bloggen. Geen half werk, zeg maar.

Onlangs kreeg ik echter een mailtje van chef Jo met het correcte recept. Het sein om het meteen op de blog te gooien, want geef toe, dit is écht wel een mooi bordje, niet? Heel fris ook, idéaal met dit weer!

Nodig voor 16 personen

Voor de limoenbol:
2,5 dl limoencoulis
10 g gelatine
150 g room
100 g verse kaas
2 eiwitten
125 g suiker
Zeste van limoen

Voor de mandarijnbol:
2,5 dl mandarijncoulis
10 g gelatine
150 g room
100 g verse kaas
2 eiwitten
125 g suiker
Zeste van mandarijn

Voor de krokant van Napoleon:
20 Napoleonsnoepjes

Voor de crumble van pistache:
100 g pistachenootjes

Voor de limoengel:
4 dl limoensap
2 blaadjes gelatine
185 g suiker

Voor de afwerking:
2 mandarijntjes
Lemon cress
Lemon curd

Werkwijze

Voor de limoenbol:
Laat de gelatine weken in ruim koud water.
Verwarm 1 dl limoencoulis en los hier de geweekte en uitgeknepen gelatine in op en voeg bij de rest van de coulis.
Klop de room half op en meng de verse kaas eronder.
Klop de eiwitten op met de suiker.
Spatel de coulis en de eiwitten onder elkaar en voeg vervolgens de room toe.
Giet de limoenvulling in halve bolvormige vormpjes. Indien je verschillende formaten hebt, gebruik die dan.
Plaats in de diepvries en laat opstijven.

Voor de mandarijnbol:
Laat de gelatine weken in ruim koud water.
Verwarm 1 dl mandarijncoulis en los hier de geweekte en uitgeknepen gelatine in op en voeg bij de rest van de coulis.
Klop de room half op en meng de verse kaas eronder.
Klop de eiwitten op met de suiker.
Spatel de coulis en de eiwitten onder elkaar en voeg vervolgens de room toe.
Giet de mandarijnvulling in halve bolvormige vormpjes.
Plaats in de diepvries en laat opstijven.

Haal de halve speren uit de vormen en plak een halve mandarijnbol tegen een halve limoenbol.

Voor de Napoleonsnoepjes:
Cutter de snoepjes fijn in de blender en strooi uit poeder uit op een sjabloon (bv. cirkels).
Smelt ze onder de salamander of ovengrill. Niet kleuren!
Laat ze afkoelen en haal ze voorzichtig van de mat af.

Voor de crumble van pistaches:
Hak de nootjes fijn.

Voor de gel van limoen:
Laat de gelatine weken in ruim koud water.
Breng het limoensap aan de kook met de suiker en laat koken tot de suiker is opgelost.
Knijp de gelatine uit en laat ze oplossen in de warme limoensiroop.
Stort uit op een bord en laat opstijven.
Cutter de gelei fijn tot je een gel bekomt.

Dresseer alles mooi op het bord. Werk af met lemon cress, lemon curd en à vif gesneden partjes mandarijn.

Bron: recept van Dhr. Jo Nelissen, leraar aan hotelschool Spermalie in Brugge.

Ik heb àltijd een pakje Biscuits Roses de Reims in mijn voorraadkast liggen. Altijd. Wanneer ik het ene opgebruik, dan noteer ik dat meteen op mijn boodschappenlijstje zodat ik de volgende week al een nieuw pakje in huis heb 'voor onvoorziene omstandigheden'. Dat kan heel eenvoudig onverwacht bezoek van vrienden zijn en dan smaken de koekjes héérlijk bij een glaasje bubbels. Of dat kan, zoals vandaag, een recept zijn dat ik tegenkom waarvoor je de koekjes van doen hebt.

Dit is de idéale zomertaart, want bij deze temperaturen heeft niemand zin om de oven aan te zetten, toch? Bovendien is ze niet alleen lekker, ze ziet er ook nog mooi uit!

Meer recepten met de fameuze Biscuits Roses de Reims? (Her)ontdek de HST, hogesnelheidstaart met aardbeien of dit Rabarber & aardbei yoghurt ijs.

Nodig voor 1 taart

1 pakje Biscuits Roses de Reims
250 g diepvriesframbozen
8 g gelatineblaadjes
200 ml frambozenbier
250 ml Griekse yoghurt
5 à 7 el suiker
1 zakje vanillesuiker
250 ml room
125 g verse frambozen
125 g blauwe bessen
Poedersuiker
100 g Petit Beurre koekjes
40 g boter

Werkwijze

Laat de gelatine weken in koud water.
Laat de diepvriesframbozen ontdooien.
Warm het frambozenbier op en los er de uitgeknepen gelatine in op. Laat wat afkoelen.
Roer de Griekse yoghurt los met de suiker en de vanillesuiker. Proef of de yoghurt zoet genoeg is en voeg min of meer suiker toe!
Klop de slagroom lobbig en spatel onder de Griekse yoghurt. Doe er ook het frambozenbier en de diepvriesframbozen bij. Roer tot een homogeen mengsel.

Cutter de Petit Beurre koekjes tot kruimels. Laat de boter smelten en meng onder de koekjeskruimels. Verdeel dit mengsel over de bodem van een springvorm en druk goed aan met de bolle kant van een lepel.

Zet de Biscuits Roses de Reims tegen de zijkant van de vorm met de gesuikerde kant naar buiten. Stort de frambozenvulling op de koekjesbodem en laat opstijven in de koelkast.

Neem de vorm weg, garneer met de verse frambozen en de blauwe bessen en bestrooi met poedersuiker.

Bron: recept van Lena Hallaert uit de cursus Creatief Bakken.

Ik werkte al eerder recepten uit voor de VLAM en deed dat telkens met veel plezier en overgave.
Herbekijk deze pareltjes maar even. Geen eigen stoef, hoor, maar gewoon gerechten die vooral heel mooi in beeld gebracht werden door collega-blogger Thomas Van de Water van Filet Pur:

- papillotte met fruit en cuberdons
- zalmpapillotte met Spéciale Belge Ale en gerookt paardenvlees
- Antwerps koffie-ijs met sabayon van Oost-Vlaamse jenever
- omelet met jonge bloemkool en grijze garnalen
- cuberdonijs met gelei van framboos en blanc manger met citroen

Ook dit gelakt varkenskroontje met pastinaakcrème, wortelzalfje, witloof en aardpeer was een creatie voor de VLAM, maar ziet er al veel minder mooi uit, want door mezelf gefotografeerd... ;-)

Dit jaar werd ik terug gecontacteerd met de vraag of ik wou meewerken. Tuurlijk dadde! Graag zelfs. En dus ging ik vandaag aan de slag met kip. In een volgende opdracht wordt het konijn.

Omdat het de bedoeling is om met deze kip vooral de kinderen te bekoren, koos ik voor de zoete combinatie met mango. Het is een bont allegaartje geworden van krokant (spek) en zacht (mango), van hartig (sojascheuten) en zoet (mango, sweet chili). Een geslaagd allegaartje, al zeg ik het zelf!

Dit gerecht kan je op 2 manieren serveren: als voorgerecht of als hoofdgerecht met bv. pommes allumettes erbij. Héérlijk voor wie van zoet-zuur houdt. Kinderen zijn er dol op. Volwassenen ook. Op de kip én op de frietjes...

Nodig voor 4 personen

2 kipfilets
1 rijpe mango

Voor de mangomayonaise:
1 volledig ei
1 el graanmosterd
2 el water
4 à 5 dl zonnebloemolie
2 el wittewijnazijn
1 rijpe mango
Peper en zout

Voor de marinade:
5 el sojasaus
2 el sweet chilisaus
1 kl kerrie

Gerookt spek
Preischeutjes
Gemengde salade
Sojascheuten
Peper en zout

Werkwijze

Maak een mayonaise met het ei, de mosterd, de witte wijnazijn, de olie en peper en zout. Mix er op het laatst het vruchtvlees van een rijpe mango door. Indien je mango onvoldoende rijp is, kan je hem eerst pocheren in suikersiroop. Doe de mayonaise in een spuitflesje.

Maak de marinade door de sojasaus, sweet chilisaus en kerriepoeder te mengen.
Snij de kipfilets overlangs middendoor, leg ze tussen plasticfolie en klop de filets plat met een vleeshamer (of de bodem van een zware pan). Schik de dunne filets in een lage schaal en overgiet met de marinade. Zet koel.

Laat in een wok of diepe pan olie of wokolie warm worden en bak de kipfilets kort samen met fijn gesneden gerookt spek.

Snij de mango in blokjes van ca. 1,5 x 1,5 cm en bak deze even aan.

Was de sojascheuten en bak ze aan in boter.

Snij de gemengde sla klein en meng er desgewenst fijne kruiden zoals koriander en bieslook onder.

Schik een kipfilet op het bord. Leg hierop de sojascheuten, preischeutjes en salade en rol de kipfilet op. Zet vast met een prikker.

Leg errond de blokjes gebakken mango, de saus en en paar druppels chilisaus.

Serveer er eventueel pommes allumettes bij voor een complete maaltijd.