Quantcast
Channel: Hap & tap
Viewing all 636 articles
Browse latest View live

Amandel biscotti (of cantuccini)

$
0
0
Ik heb nog nooit een recept gemaakt van Jeroen Meus dat mislukt is. Of dat niet lekker was. Nog nooit. En dit recept voor amandel biscotti is daar geen uitzondering op. Volg de stap voor stap instructies en je krijgt beenharde Italiaanse koekjes (dat hoort zo!) die heerlijk smaken bij je espresso. Ze lijken wel op schijfjes brood, maar dan wel gevuld met stukjes gedroogd fruit en een flink aantal amandelen. Het bijzondere aan het recept van deze biscotti is de dubbele bakbeurt.

Jeroen serveert hier een exotische smoothie bij. Maar dat is mij te gezond. Geef mij maar een traditionele vino santo. Een 'heilige wijn'. Kan ook niet slecht zijn voor de gezondheid, toch? ;-)





Nodig voor een 40-tal koekjes

125 g suiker
2 eieren
250 g patisseriebloem + wat extra bloem
50 g gepelde amandelnoten (ongezouten)
50 g gedroogde abrikozen
Scheutje Amaretto (amandellikeur)
Snuifje zout

Bereiding

Leg de gedroogde abrikozen te week in een scheut Amaretto. Laat het fruit minstens 30 minuten wellen in de amandellikeur.

Breek de eieren in de mengkom van de keukenmachine.

Plaats het klopper-hulpstuk in de machine.

Weeg de hoeveelheid suiker af, laat de machine draaien en giet de suiker bij de eieren.

Hou de keukenmachine enkele minuten rustig aan de gang tot je een redelijk luchtig mengsel krijgt van ei en suiker.

Schep de bloem er in delen bij en laat de machine draaien tot je een dik koekjesdeeg krijgt.

Verwarm de oven voor op 180°C.

Snipper de ‘gemacereerde’ of geweekte abrikozen fijn en hak de blanke amandelnoten in grove stukken.

Voeg een snuifje zout toe en meng de fruitblokjes en de stukken noot doorheen het deeg.

Bepoeder je werkplank met een behoorlijk laagje bloem.

Schep het deeg op het bebloemde vlak en strooi er nog een beetje bloem bovenop.

Kneed de bal ‘nat’ deeg. Laat het deeg voldoende bloem opnemen tot het stevig genoeg is om er een worst van te rollen.

Rol het tot een lange (lichtjes afgeplatte) worst van ongeveer 2 centimeter dik en 4 centimeter breed.

Snij de worst bicottideeg nu in twee gelijke stukken (elk ong. 25 tot 30 cm lang) en leg ze op een ovenschaal met een bakmatje.

Bak de koekjes gedurende 20 minuten in de oven van 180° C.

Neem de gebakken biscotti ‘in worstvorm’ uit de oven en verlaag de oven tot 120° C voor de tweede bakbeurt die straks volgt.

Snij de gebakken koekjesworsten in individuele koekjes of sneetjes van ongeveer anderhalve tot 2 centimeter breed.

Verspreid de koekjes op de ovenschaal en laat ze opnieuw in de oven verdwijnen voor een ‘droogbeurt’ van 25 minuten op 120° C.

Laat de koekjes afkoelen. Uiteindelijk worden de koekjes beenhard, precies zoals het hoort.

Bron: recept van Dagelijkse Kost van Jeroen Meus.

Soep van geroosterde paprika

$
0
0
Het was de bedoeling dat Ann (lees mijn blogpost van zaterdag) en ik samen zowel taart als soep zouden shooten. Kwam het doordat we teveel babbelden, maar de tijd vloog voorbij en tegen de tijd dat we op restaurant moesten, hadden we alleen de taart vereeuwigd. Dat betekende dus dat ik alleen aan de slag moest met de foto van de soep...

Ik respecteerde de aangeleerde regel van derden, stelde mijn ISO en diafragma in als een volleerd fotograaf en ziehier het resultaat. Beter dan mijn allereerste soepfoto (klik) van anno 2012, niet? ;-) Man, man, man, dat terugblikken naar oude foto's doe ik toch maar beter niet meer. Wat een catastrofe was dat, seg en zeggen dat ik er destijds nog best fier op was ook!

Oh, om nog even terug te komen op deze soep. Ze is ideaal bij dit weer! Blijft het nog regenachtig en fris, dan serveer je de soep lekker warm. Gaat het dan toch uiteindelijk zomeren, dan serveer je ze koud met een ijsblokje!

De soep is geserveerd in een kom uit de Dusk tableware collectie van Serax.





Ingrediënten

600 g paprika's, in vieren
600 g rijpe tomaten, gehalveerd
1 rode ui, grof gesneden
3 teentjes knoflook, grof gesneden
½ rode Spaanse peper, grof gesneden
1 handvol basilicumblaadjes
1 eetlepel balsamicoazijn
3 eetlepels extra vergine olijfolie
1¼ liter groente- of kippenbouillon
200 g Griekse yoghurt, om erbij te serveren

Bereiding

Verwarm de oven voor tot 180 °C. Leg alle groenten en het basilicum op een bakplaat. Meng de azijn met de olie en schenk dit uit over de groenten tot ze allemaal bedekt zijn.

Rooster de groenten 45 minuten in de voorverwarmde oven en keer ze af en toe om. Druk ze door een zeef om de velletjes te verwijderen. Als je ze in de keukenmachine verwerkt, zal de smaak iets minder zacht zijn, omdat deze zich vermengt met de smaak van de velletjes.

Verdun de soep met de bouillon tot de gewenste dikte en breng hem op smaak met zout en versgemalen peper. Verwarm de soep een paar minuten in een pan, of zet hem in de koelkast als je hem koud serveert.

Tip: Dit is een heerlijke rijke paprikasoep. Serveer hem warm met een dot Griekse yoghurt en een paar grof gescheurde basilicumblaadjes. Of serveer hem koud met een ijsklontje.

Bron: recept van de website Okokorecepten.nl

Fast karamelijs (zonder ijsmachine)

$
0
0
Toen ik dit recept vorige week tegenkwam in de weekendbijlage van De Gentenaar, kon ik moeilijk geloven wat er geschreven stond: "Omdat je gecondenseerde melk met suiker en alcohol gebruikt, komt het ijs schepklaar uit de diepvries." Dit was te mooi om waar te zijn! Geen ijsmachine nodig en niet om de haverklap in het mengsel moeten roeren? Dat MOEST ik proberen en wel snel. Want dit was écht poepsimpel. Vergeef mij de terminologie.

Wel, het is 100% waar, wat er in de gazet staat: dit ijs komt schepklaar uit de doos, wat helaas vaak niet het geval is met ijs, zelfs al heb je dat in de ijsmachine gedraaid! Het is dus een echte must-make. Iedereen kan dit. En het is lekkerrrrrrrr. Een minpuntje: het is een bommetje. Zowel een caloriebommetje (ook al zitten er geen eieren en geen suiker in) als een smaakbommetje! Als je op dieet bent, klik dan nu meteen weg en bekijk mijn foto niet. ;-)





Nodig

300 ml room
175 ml gecondenseerde melk
2 el karamelsaus (ik gebruikte die van Imperial)
2 el koffielikeur (ik koos voor Tia Maria, met Kahlua zou het ook lukken)
1 kl vanille-extract

Doen

Klop alle ingrediënten samen tot een zachte, luchtige massa en schep die in een container die je luchtdicht kunt afsluiten. Zet die minstens 6 uur in de diepvries. Langer mag ook.

Omdat je gecondenseerde melk met suiker en alcohol gebruikt, komt het ijs schepklaar uit de diepvries.

Je kunt er altijd gehakte noten en extra saus over gieten. Ik koos voor pecannoten, maar met brésilienne moet het ook lekker zijn, volgens mij.

Bron: recept van Fillejea (Instagram: @fillieee) uit de weekendbijlage van De Gentenaar van 23-24 mei.

Aardbeien, kokos, Timut peper, cacao crumble

$
0
0
Mijn moeder had vroeger peper en zout in haar keukenkastje staan. Of nee. Ook nog nootmuskaat voor in de witte saus voor bij de bloemkool bv. Dat was 't. Wat ik allemaal in mijn kasten (meervoud!) heb staan, dat is teveel om op te sommen. Pak nu zout. Ik heb gewoon keukenzout, gerookt zeezout, 2 soorten fleur de sel, roze Himalaya zout, 'rock salt' uit Polen (cadeautje van een vriendin) en camarguezout met truffel...

Idem dito met peper. Zwarte, witte, 5-peper mengeling, peper met look en ga zo nog maar eventjes door. Is dat allemaal wel nodig, hoor ik je denken? Eigenlijk wel. Verfijning zit 'm in de details. Ik weet het. Ik ben een streverke. Perfectionist tot in de kist. Vraag me dus niet of die Timut peper een absolute must is om dit gerecht helemaal top te krijgen, want dan krijg je sowieso een "ja!".

Een pepersoort kopen voor slechts 1 gerecht, is dat niet een beetje zot? No worries! De exotische Timut ontwikkelt sterke citrus-aroma's die vooral aan citroen en pompelmoes doen denken. Dat zorgt ervoor dat deze peper perfect gaat bij een stukje vis, zeevruchten (met in het bijzonder sint-jacobsvruchten) of groene groenten. Je kan deze peper ook gebruiken in marinades voor kip of simpelweg mengen met wat gesmolten boter als saus bij gekookte aardappeltjes. Door zijn citrus-aroma's kan deze peper ook gebruikt worden bij desserten met chocolade en/of fruit. Zoals in dit eenvoudig aardbeiendessert dat de Timut peper naar een hoger niveau tilt! Trouwens, ook in dit recept gebruikte ik de speciale peper al.





Nodig voor 4 personen

500 g aardbeien
500 ml kokosmelk
3 à 4 bolletjes Timut peper (o.a. online verkrijgbaar bij The Flavor Shop)
1 kl honing
1 pollepeltje aardbeiencoulis
Zeste van 1 limoen
Een paar takjes lemoncress voor de afwerking

Voor de cacaocrumble:
100 g bloem
100 g suiker
100 g zachte boter
Cacao
Een snuifje zeezout

Bereiding

Laat de kokosmelk gedurende een kwartier op een zacht vuurtje infuseren met de Timut peper, honing en aardbeiencoulis. Passeer door een zeef, voeg de fijngeraspte limoenzeste erbij en laat afkoelen.

Spoel de aardbeien, verwijder het kroontje en snijd in twee.

Maak de crumble. Meng alle ingrediënten met de vingertoppen tot een korrelig deeg en bak af in de oven bij 180° C.

Afwerking

Schep een flinke pollepel geïnfuseerde kokosmelk in een diep bord. Verdeel er 1/4 van de aardbeien over. Bestrooi met cacao crumble en werk af met enkele takjes lemoncress.

Bron: recept van Dhr. David Selen van het gelijknamige restaurant in Bissegem.

Toblerone mousse

$
0
0
Mijn dochter heeft onlangs een huisje gekocht en afgelopen zaterdag was het instuif. Vrienden en vriendinnen, familie, collega's,... werden uitgenodigd met een hapje en een drankje in haar nieuwe stekje. Uiteraard werd la mama aangesproken om 'de catering' te verzorgen. Ik stelde een lijstje samen met 8 hapjes: 5 hartige en 3 zoete. Naast een aantal succesnummers van deze blog (de glaasjes met geitenkaas, de vanilleglaasjes, de cannelés met chorizo en comté, de gemarineerde aardbeien met yoghurtmousse...), maakte ik ook een 2-tal nieuwe recepten. Kwestie van nieuw blogmateriaal te hebben om te delen. Het nuttige aan het aangename koppelen heet dat. :)

Welnu, ik kan jullie verzekeren dat deze Toblerone mousse in de smaak viel. Twee kennissen waren aan de late kant en ik heb mijn lijf en leden in de strijd moeten gooien om nog 2 glaasjes te redden of ze waren allemaal verdwenen in de monden van de gasten. Een mooier compliment kan je als 'cateraar van dienst' niet krijgen, me dunkt.





Nodig voor 2 personen

200 ml slagroom
100 g Toblerone
2 el melk
1 blaadje gelatine van 1 g, geweekt en uitgeknepen

Bereidingswijze

Smelt de chocolade in een pannetje, au bain marie.
Warm de melk op, neem van het vuur en laat er het gelatineblaadje in oplossen.
Roer de melk onder de chocolade tot je een homogene massa bekomt.
Laat de chocolade ca. 5 à 10 minuten afkoelen.

Klop de room stijf op en spatel hem onder de afgekoelde, nog vloeibare chocolade.
Schep het geheel luchtig door elkaar met een spatel. Het resultaat mag best nog wat gemarmerd zijn.

Schep de mousse in 2 glaasjes en zet de Toblerone mousse vervolgens voor een paar uur in de koelkast.

Werk de glaasjes net voor het serveren af met nog wat extra geraspte Toblerone.

Bron: recept geïnspireerd maar aangepast van Lekker en Simpel.

Kort geschroeide tonijn, paprikacoulis, broccolizalf, noedels

$
0
0
Veel tonijn zal je niet tegenkomen op mijn blog. Ik probeer dit 'visje' zoveel mogelijk te vermijden, aangezien het met uitsterven bedreigd is. Maar soms, heel soms, dan kan ik er toch niet aan weerstaan. En soms wordt het me gewoon voorgeschoteld tijdens een kookles. Tjah, dan MOET ik het wel opeten, he? En dat heb ik gedaan, met bijzonder veel smaak. Dit is een topgerechtje: weinig werk en superlekker. Een feestje voor je smaakpapillen!





Nodig voor 4 personen

4 mooie stukken tonijnsteak
Gelijke delen sesamolie en olijfolie

250 g eiernoedels (we gebruikten die van Suzi Wan)
Witte sojasaus
Sesamolie
Woksaus (David gebruikte die van Go-Tan Thai Koriander)

2 rode paprika's
Een flinke scheut witte wijn (of rosé champagne)
Snuifje Xantana
1 rode ui, fijngesnipperd
1 broccoli, in roosjes

Een mengeling van pitten en granen voor de afwerking (pompoenpitten, zonnebloempitten, pijnboompitten, sesamzaadjes,...)

Bereiding

Verwarm de oven voor op 180° C. Leg de paprika's erin gedurende 30 minuten. Haal de paprika's uit de oven en laat ze afkoelen in een afgesloten plastic zak. Verwijder de schil (gaat nu heel gemakkelijk) en pitjes.

Zet de fijngesnipperde rode ui aan in boter, doe er de paprika in stukken bij en giet er een scheut witte wijn (of rosé champagne) bij. Doe er een snuifje Xantana bij en mix alles in de blender tot een gladde coulis. Kruid met peper en zout naar smaak.

Kook de broccoli kort in kokend gezouten water. Laat uitlekken. Mix de broccoli met een snuifje Xantana in de blender tot een gladde zalf. Kruid met peper en zout naar smaak.

Meng gelijke delen sesamolie en olijfolie. Wentel de tonijnsteaks erin en schroei ze langs beide zijden kort dicht in een hete grillpan.

Kook de noedels volgens de aanwijzingen op de verpakking. Breng de noedels op smaak met een scheut witte sojasaus, sesamolie en woksaus.

Afwerking

Trek een dikke streep broccolizalf op het bord. Schik er de tonijn op. Lepel er wat paprikacoulis naast. Werk af met wat pitten- en zadenmengeling en een takje erwtenscheuten.
Serveer de op smaak gebrachte noedels apart in een kommetje.

Bron: recept van David Selen van het gelijknamige restaurant in Bissegem.

Vruchtengeleitjes met vlierbloesem - Knack Weekend #11

$
0
0
Ik kreeg vorige week een "wake-up call" wat mijn challenge betreft. Ik ontdekte ineens in de winkel het nieuwe zomernummer van Knack Weekend. Waaaw, wat vliegt de tijd toch snel en wat was het alweer lang geleden dat ik nog een gerecht uit het lentenummer had klaargemaakt!

Uiteraard zijn er recepten die je zowel in de lente als in de zomer kunt klaarmaken, maar er zijn best ook een pak recepten die je écht in het seizoen zelf moet inplannen. Zoals deze vruchtengeleitjes. Er zit rabarber in en ik heb mij altijd laten vertellen dat je rabarber maar mag gebruiken tot 25 juni, want dat hij daarna niet meer goed is. Of dat een fabeltje is of waarheid, weet ik niet... Idem met de vlierbloesems. Die zijn er nu nog, maar misschien volgende week al niet meer (zeker niet, als we nog zo'n onweer krijgen als we gehad hebben). Dan zijn al die bloesems gaan vliegen. Letterlijk.

En dus programmeerde ik snel dit receptje in: wilde bloesems geplukt tijdens mijn fietstochtje en foto gemaakt op een compleet afgebladderde plank die ik op een schroothoop ontdekte voor een huis in afbraak, ook al tijdens een fietstochtje... Ik ga uiteindelijk dat fietsen toch nog leuk beginnen vinden. ;-)





Voor 6

20 cl appelsap
200 g frambozen
250 g aardbeien
150 g rabarber
2 el citroensap
2 el vanillesuiker
15 cl vlierbloesemsiroop (ik kocht die kant-en-klaar bij Dille & Kamille)
1 à 2 el aardappelzetmeel
Vlierbloesems voor de afwerking

Bereiding

Hou 3 of 4 eetlepels appelsap opzij en giet de rest in een pannetje. Spoel de frambozen. Was de aardbeien en de rabarber en snij in stukjes.

Breng het appelsap aan de kook met het citroensap, de vanillesuiker en de vlierbloesemsiroop. Voeg de frambozen, de aardbeien en de rabarber toe. Laat 5 à 10 minuten zacht stoven; roer regelmatig om.

Roer het aardappelzetmeel los met het opzij gehouden appelsap en bind er de vruchtencompote mee. Laat afkoelen en verdeel over glazen.

Serveer de vruchtengeleitjes koud, afgewerkt met vlierbloesems.

Bron: recept uit het magazine 100 toprecepten lente, extra editie nr 47 van Knack Weekend.

Espuma van advocaat

$
0
0
Zoals jullie weten, of niet weten, heb ik noodgedwongen mijn loopschoenen moeten ruilen voor de fiets. Flink tegen mijn zin, laat dat duidelijk zijn! Een bikers high heb ik in elk geval nog niet gehad... Fietsen is in vergelijking met lopen heel tijdrovend. Een uurtje lopen en je hebt een mooie training gehad. Een uurtje fietsen en je bent nergens. Aangezien mijn vriendin en ik volgende week graag La Cannibalette willen doen, goed voor 131 km fietsplezier en 3500 hoogtemeters op en rond de Mont Ventoux trekken we er elk weekend op uit voor een lange duurtraining. Die brengt ons heel vaak naar de Vlaamse Ardennen, kwestie van toch wat klimwerk in de kuiten te krijgen.

Nu zou je kunnen denken dat we echte freaks zijn die elke week een vreugdesprongetje maken als ons gemiddeld tempo weer met een tiende gestegen is... Maar niets is minder waar. We hebben maar voor een ding oog én dat is dus niet onze hartslagmeter of onze gps, maar dat zijn de bakkers en de tearooms! En zo gebeurde het een paar weken geleden dat we al voor het 2de jaar op rij in café De Weegbrug in Sint-Denijs-Boekel belandden. Een volkscafé waar je nog een advocaat bij de koffie krijgt. Pure nostalgie!

En dat glaasje advocaat, dat ik met veel plezier achterover kapte (echte wielertoeristen drinken sportdrank... of een abdijbier achteraf, ik drink advocaat tijdens de rit), deed mij terugdenken aan dit recept van meer dan 10 jaar geleden aan hotelschool Spermalie! Ja, ik heb een goed geheugen. En zeker als het lekker was. Thuisgekomen ging ik meteen aan de slag, want je hebt 2 keer niks nodig: advocaat en room. That's it. En oh ja, een espumafles, of course. Ook al is het tijdperk van de schuimpjes en zalfjes passé, toch kan ik iedereen zo'n sifon aanbevelen. Al was het maar om deze advocaat te maken. Advocaat met een trendy twist dus.





Nodig voor 1 espumafles

300 ml advocaat
200 ml room

Bereiding

Meng de advocaat en de room tot een homogene massa.
Giet in een espumafles en steek er 2 gascartouches op. Schud stevig.
Leg de fles in de koelkast.
Schud nogmaals heftig met de fles voor je de espuma in glaasjes spuit. Serveer meteen.

Tip: aangezien de espuma volledig van de lucht is afgesloten, bewaart hij tot een week! Al geef ik je op een blaadje dat dit lekkernijtje niet zolang zal meegaan. :)

Bron: recept van Dhr. Geert Van Ackere, leraar aan hotelschool Spermalie in Brugge.

Summer vibes en sour cocktails op het dak van Brussel

$
0
0
"Heeft u een vriend/vriendin of collega’s waarmee u echt nog eens wil praten maar die verslaafd is aan zijn/haar smartphone?! Nodig hen uit om je te vergezellen op het #DISaronnoCONNECT terrace. Daar staat jullie een verrassing te wachten. Reconnect met uw vrienden/collega’s. For real. Een dakterras met prachtig uitzicht over de stad, DJ, special guests en Disaronno Sour cocktails!"

Dit mailtje kreeg ik een tijdje geleden in mijn mailbox. Euh? Een gsm verslaafde vriendin heb ik niet. IK ben hier de verslaafde. Mijn gsm en ik, da's een onafscheidelijk duo. Zie je de een, dan zie je de ander, want het ding bundelt constant rond mijn nek in een zakje. Ik ben een sociaal persoon. In real life, maar ook vooral op Instagram, Twitter, Facebook, Pinterest en ja, zelfs Google Plus,... Ik ben een heavy addict. Ik moest dan ook even slikken. Een hele avond zonder mijn trouwe iPhone?





Uiteindelijk won mijn nieuwsgierigheid het van mijn terughoudendheid en ik sprak af met een vriendin die meteen enthousiast "ja!" zei op mijn uitnodiging. Doet ze altijd, trouwens. Als het maar eten en drinken is, dan is ze altijd heel snel om te bevestigen. Nu had ze mijn mail wel maar half gelezen en bleek dat haar man net 50 werd op de dag van het DisaronnoTerrace. Geen probleem. Die mocht ook mee. Zonder gsm. Gelukkig wel met fototoestel, want anders was dit maar een saai, fotoloos verslagje geworden van wat uiteindelijk een héél fijne avond werd!

De avondzon scheen uitbundig, het uitzicht over de skyline van Brussel was prachtig, de mensen waren mooi (en jong, ik denk dat wij het oudste gezelschap van de hele rooftop bar waren, maar we amuseerden er ons niet minder om) en de cocktails gingen zeer vlot binnen, terwijl de DJ van dienst de nodige summer-vibes over het terras verspreidde. Place to be was het dakterras van het MIM, het muziekinstrumentenmuseum, in Brussel. De cocktail die mij het afscheid van mijn smartphone deed vergeten, was de Disaronno Sour, de nieuwste trendy zomercocktail.

Want jawel, wanner je de Disaronno terraces binnenkomt, leg je je smartphone in een locker aan de ingang. Voor je je op het terras nestelt, passeer je door een sluiskamer waar de laatste post, check-in en foto gepost kan worden voor je breekt met de virtuele wereld. Op het terras herontdek je de oorspronkelijke betekenis van het woord "sociaal" en ervaar je het plezier van gezellig samenzijn zonder door je smartphone gestoord te worden.



Uiteraard kan je ook gewoon gezellig thuis van deze hippe cocktail genieten (en er een foto van posten op Instagram, Facebook,... ;-)). Vul een longdrink glas (of beter nog, een leuke bokaal) met ijsblokjes. Vul aan met 45 ml Disaronno en 30 ml versgeperst citroensap. Voeg een koffielepel suiker toe. Meng goed, werk af met partjes limoen. Serveer met een rietje.

Zelf ook zin gekregen om een avondje virtueel te disconnecten en zo het plezier te herontdekken van een face-to-face gesprek? Dat kan! De #DISaronnoCONNECT terraces strijken deze zomer nog neer in Antwerpen (in juli) en in Brussel (in augustus). De data van deze evenementen worden heel binnenkort aangekondigd op de website Disaronno.beoriginale.com


Karamelsnoepjes

$
0
0
Dat je van een potje gezoete gecondenseerde melk dulce de leche kon maken, dat wist ik. Maar dat je er ook lekkere karamelsnoepjes mee kon maken, dat wist ik niet. Tot ik onlangs dit recept tegenkwam in Libelle Lekker. Veel meer dan het blikje melk heb je er trouwens niet voor nodig: een klein beetje boter, wat vanille-extract en veel geduld: ca. 30 minuten roeren!

Ze zien er dan wel niet perfect uit, het ene snoepje is al wat breder, langer, hoger dan het andere, maar is dat net niet het kenmerk van homemade?




Nodig voor een 30-tal snoepjes

1 blikje gezoete gecondenseerde melk van 305 ml
1/2 kl vanille-extract
1 kl boter
Zeezout

Bereiding

Smelt de boter in een pan met antiaanbaklaag op een laag vuurtje.

Doe er de gecondenseerde melk en het vanille-extract bij en roer met een houten lepel. Hou het mengsel in beweging, je voelt het indikken en de kleur wordt donkerder.

Zodra alles in het midden van de pan samenklit, is de karamel klaar. Stort 'm op een bord met bakpapier en strijk glad. De karamel is heet! Je kunt er een vel bakpapier opleggen en de karamel met een deegroller uitrollen.

Snij de nog warme karamel in stukken, zo groot als je je snoepjes wilt. Wacht hier niet te lang mee, want zodra de karamel hard is, is hij niet meer te snijden.

Bestrooi de snoepjes met zeezout en laat ze volledig afkoelen.

Bron: Libelle Lekker magazine mei 2015.


Flan met gember en limoen - Knack Weekend #12

$
0
0
Ik ben terug goed op dreef met mijn challenge. Vorige week nog maar receptje nummer 11 gemaakt en geblogd en kijk, hier is al nummertje 12. "Goe bezig", al heb ik wel nog geen enkel hoofdgerecht gemaakt. Van de 12 uitgeprobeerde recepten zijn er 6 desserten. "Moa gow zeg!" ;-)

Hoewel dit dessert bij de recepten staat waar veel tijd voor nodig is (op tafel in 75 minuten en meer), is er echt geen werk aan. Alleen vergt het wat tijd om te bakken en om te laten afkoelen. Maar de bereiding op zich is in een wip klaar.

De flan is geserveerd in een ragfijn porseleinen kommetje van de Perfect Imperfection tableware collectie van Serax.





Voor 4

3 à 4 cm verse gember
120 g suiker
2 eieren
2 eierdooiers
Geraspte schil van 1 limoen
20 cl room
20 cl melk
Verse frambozen en geraspte limoenschil voor de afwerking

Bereiding

Verwarm de oven voor op 160° C. Plaats een diepe bakplaat in de oven en vul voor een derde met heet water.

Schil de gember en hak fijn. Laat 60 g suiker karamelliseren in een pannetje. Wacht tot de karamel mooi goudbruin is en voeg dan de fijngehakte gember toe. Verdeel de karamel over vier vuurvaste ramequins.

Klop de eieren en de eierdooiers los met de suiker, de geraspte limoenschil, de room en de melk. Giet in de ramequins en zet in de bakplaat. Bak de flans 40 à 50 minuten in de oven.

Laat de flans na het bakken afkoelen en zet daarna minstens 3 uur koel weg.

Ontvorm de flans op borden; zet de ramequins hiervoor even in heet water om het ontvormen makkelijker te maken. Werk de flans af met verse frambozen en geraspte limoenschil. Bij gebrek aan limoenschil gebruikte ik citroenschil voor de afwerking.

Bron: recept uit het magazine 100 toprecepten lente, extra editie nr 47 van Knack Weekend.


Kilometertaart met vijgen, aardbeien en een vleugje citroentijm

$
0
0
Ik ben een ongelooflijke Piet Precies. Als er iets in mijn hoofd zit, dan zet ik werkelijk alles op alles om dat te realiseren. Al moet ik daarvoor soms helse toeren uithalen. Zo stond deze taart al wéken op mijn TO DO-lijst, maar... ik kon de taart niet maken, want ik wilde ze per se in dezelfde vorm maken als die op de oorspronkelijke foto. Tuurlijk kon ik de taart bakken in een ronde vorm, maar dat wilde ik niet. Het moest en zou een kilometertaart worden!

Wie zoekt, die vindt. Wel, dat gezegde gaat niet altijd op. Wéken heb ik gezocht naar zo'n vorm, maar nergens kon ik hem vinden. Niet in de best geassorteerde kookwinkels die ik afschuimde en ook niet in de talrijke webshops waar ik rondsurfte. Ik zocht me suf... tot het lot me een handje hielp. Op een woensdag, dag dat ik meestal van thuis werk (van een gelukje gesproken!), kwam een vriend langs voor mijn man. Ik deed de deur open en we raakten aan de praat. Het onderwerp kwam al snel op mijn blog. De man, die o.a. de messen van Kai verdeelt en dus dagelijks in kookwinkels komt, drukte me op het hart om eens bij Doen! in Gent te gaan kijken.





Ik kom niet vaak in Gent. Ten eerste, ik ken de stad niet goed (en da's een understatement, ik ben er zelfs ooit in geslaagd om met mijn wagen verzeild te geraken in de voetgangerszone... en uiteraard op een 'flik' te botsen!) en ten tweede, sinds 't ploegske van de stad kampioen geworden is en er overal blauw-witte vlaggen hangen met een grote indianenkop op, blijf ik er liever weg. ;-)

Maar allez, zoals ik al schreef, ik zit niet om een helse toer verlegen als ik mijn doel maar kan bereiken. Wel, die kleine verplaatsing, was het meer dan waard. Ik trof er niet alleen een supersympathieke uitbater (een Hollander met een sappig accentje à la Sergio), maar ook en vooral een schatkamer aan bakgerief (naast het klassieke gamma, braadpannen, stoofpotten, messen,... en noem maar op uiteraard)! Ik kocht niet alleen dé vorm maar ook meteen nog 8 petit four vormpjes, iets waar ik ook al heel lang naar uitkeek. Daarmee ga ik later nog aan de slag. Maar het goede nieuws is: ik hoef voortaan helemaal niet meer naar Gent te rijden (en op die lelijke blauw-witte vlaggen te kijken ;-)), want Doen! heeft ook gewoon een webshop. Ai, dat wordt gevaarlijk, want ik heb nog wel 't een en ander gezien dat ik graag wil... ;-)





Nodig voor 1 taart

Voor de taartbasis:
105 g gesmolten boter
100 g room
1 ei
100 g suiker
200 g bloem
100 g havermoutvlokken
1 kl vanillesuiker
1 kl bakpoeder

Voor de vulling:
100 g mascarpone
50 g suiker
Het merg van 1 vanillestok
Fijngehakte citroentijm
1 ei
100 g room
Fijngehakte aardbeien en vijgen



Bereiding

Verwarm de oven voor bij 200° C.

Meng de boter, de room en het ei. Voeg de suiker, bloem en havermout toe, samen met de vanillesuiker en het bakpoeder.

Rol de taartbodem uit in een ingevette taartvorm (dat hoefde niet in de bakvorm die ik kocht) en plaats in de oven gedurende 10 minuten.

Meng alle ingrediënten voor de vulling samen en spreid de vulling uit over de half afgebakken taartbasis en bak verder gedurende 20-30 minuten.

Werk af met poedersuiker, honing, vijgen, aardbeien en citroentijm.

Bron: recept van de blog Xo Amys.


Christine Van Imschoot, 1 x koken = 3 x eten

$
0
0
Druk. Drukker. Drukst! Full-time werken, de kinderen van school halen (en naar de balletles en/of de voetbaltraining voeren), snel snel boodschappen doen, huiswerken nakijken, koken, wassen, plassen, strijken en/of uren in de file staan zoals vandaag... En dan zwijgen we nog over het onkruid dat welig tiert in de tuin, het fitnessabonnement dat alweer weken ongebruikt op zak blijft en de familie en vrienden met wie er dringend moet bijgekletst worden... We kennen het allemaal dat gevoel: so many things to do, so little time. Zucht...





Gelukkig is er nu Christine Van Imschoot to the rescue! In haar nieuwe kookboek doet ze jou 26 x 3 recepten aan de hand waarmee je door slechts 1 keer te koken maar liefst 3 keer lekker én gezond kunt eten. Ideaal om te vermijden dat je naar een kant-en-klare diepvriespizza of -frikandel grijpt: budgetvriendelijk koken in no time. Hoe gaat het in zijn werk? Je kookt de eerste keer ruim voldoende, waardoor je nog 2 eenvoudige gerechten kunt bereiden, zoals soep, salade, een wrap of een snelle pastaschotel. Simpel, lekker en gezond, meer moet dat niet zijn!



Christine vertrekt steeds vanuit een bepaald basisingrediënt. Dat kan een groente zijn (zoals asperges, aubergine, pompoen,...), of vis (makreel, witte vis, zalm,...) of vlees (eend, kalkoen, lam,...). Daarmee maakt ze eerst een grote portie voor dag 1. Met de overschotjes gaat ze op dag 2 en 3 aan de slag. Schrik dat je 3 dagen na mekaar hetzelfde eet, hoef je niet te hebben! Alleen de basis blijft, de rest wijkt helemaal af. Promise!



Een paar concrete voorbeelden zeggen meer dan 1000 woorden. Op dag 1 maakt Christine bv. kipcurry klaar met rijst en chutney. Daarvoor gebruikt ze 10 kippenbillen. Ruimschoots teveel dus voor het recept dat berekend is voor 4 personen. Dag 2 maakt ze van de 2 kippenbillen met saus een kipcurrysoep. Dag 3 kiest ze voor bladerdeeggebakjes die ze maakt met de 2 resterende kippenbillen zonder saus.



Nog een voorbeeld? Dag 1 maakt ze makreel met zoete aardappelen en kerstomaten in de oven. Dag 2 maakt ze rillettes van makreel waarmee ze rijkelijk zuurdesemtoasts belegt. Op de derde dag opteert ze voor vissoep. Geef toe, 3 keer totaal iets anders dus. Allemaal even lekker. Allemaal even gezond.



Mooi meegenomen aan het boek van Christine is het handige boodschappenlijstje dat zelfs voor 3 dagen niet eens heel lang is! Geen moeilijke en/of dure ingrediënten, maar dagdagelijkse dingen die je in elke supermarkt vindt. Ook leuk zijn de tips die Christine er graag bij verklapt: ingrediënten toevoegen, weglaten of vervangen voor een (vegetarisch) alternatief.



Of het boek zijn beloftes waarmaakt, dat onderzocht niet Kobe van Volt, maar Nina van Het Laatste Nieuws. Haar verslag lees je hier (klikklik).

Drie goede redenen waarom je dit boek moet kopen, die krijg je van mij:
1. Dit boek kost net geen € 16 en da's echt geen geld!
2. Dit boek is een must-have voor elke werkende moeder die haar gezin toch lekkere, gezonde en snelle gerechten wil voorschotelen.
3. De insteek is bijzonder origineel en de foto's zijn prachtig. Na Food & the City heeft Christine weer een bestseller beet!

Het boek werd uitgegeven door Lannoo, telt 112 pagina's en is verkrijgbaar in de boekhandel.
De mooie foto's zijn van de hand van Heikki Verdurme.


Lichte citroencake met frambozen - Knack Weekend #13

$
0
0
Afgelopen zaterdag zat ik heel de dag op de fiets om de Mont Ventoux te beklimmen. Neen. Geen 10 uur om 1 keer die kale puist op te fietsen. Dan zou het wel heel erg gesteld zijn met mijn conditie. Neen, neen. Mijn vriendin Carine en ik startten om 6u30 met als doel "La Cannibalette": start in Bédouin naar de top, daarna terug tot aan Chalet Reynard, vandaar naar Sault, dan via een lange lus met 2 cols (Col de l'Homme Mort en Col d'Aulan) terug naar Sault en terug naar de top. Een rit van 130 km met 3500 hoogtemeters. Allez, dat was toch de bedoeling. Alleen kwam de mistral daar een stokje voor steken...

Nog beschut door de bomen van het bos waaide ik al bijna van mijn fiets. Verkrampt van de schrik fietste ik verder en bedacht al meteen dat de laatste 6 km naar de top door het kale maanlandschap niet voor deze keer zouden zijn. Aangekomen in Chalet Reynard werden mijn vermoedens bevestigd: vele fietsers waren van hun tweewieler gekatapulteerd en de bergtop werd dan ook wijselijk afgesloten.

Die "MonVentoux" van Sporta is een echte Vlaamse aangelegenheid en dat maakt het zo plezant. Iedereen spreekt iedereen aan (en 's avonds wordt er een serieus feestje gebouwd met een Vlaamse band en DJ). Toen ik tegen een man verklapte dat ik niet naar de top wou/zou fietsen, zei die prompt: "Groot gelijk, ge weegt veel te licht he, madammeke! Ge moet meer eten!"

Ik heb dan maar meteen de daad bij het woord gevoegd: de zaterdagavond pintjes gepakt (dat zijn toch veel calorieën, niet), de zondag tijdens de terugtocht (1000 km alleen) mij tegoed gedaan aan een flinke portie frieten met balletjes in tomatensaus en maandag meteen al deze cake gebakken. Volgend jaar wil ik La Cannibalette uitfietsen, mistral of niet. Punt.





Voor 6 à 8 personen

200 g bloem
1/2 zakje bakpoeder
1 zakje vanillesuiker
3 eieren
180 g suiker
80 g boter
6 cl citroensap (ca. 1 citroen)
125 g frambozen

Voor het glazuur:
50 à 100 g poedersuiker
5 cl limoncello

Bereiding

Verwarm de oven voor op 180° C.

Meng de bloem met het bakpoeder, de vanillesuiker en een snuifje zout. Klop de eieren en de suiker op tot een luchtig geheel. Smelt de boter in de microgolfoven op lage stand, maar zorg ervoor dat de boter niet te heet is. Spatel door de eieren.

Schep de bloem door het beslag en voeg het citroensap toe. Schep er, van zodra u een homogeen beslag heeft, voorzichtig de frambozen door.

Beboter en bebloem een bakvorm. Giet er het beslag in en zet in de oven. Verlaag de oventemperatuur tot 145° C en bak de cake 50 minuten à 1 uur. Prik met een mes in het midden van de cake: als er geen beslag meer aan het mes kleeft, is de cake gaar. Haal de cake uit de oven en laat afkoelen alvorens de cake uit de vorm te halen.

Maak het glazuur. Leng de poedersuiker beetje bij beetje en al roerend aan met de limoncello tot u een dikvloeibaar en smeuïg glazuur verkrijgt.

Smeer het glazuur over de afgekoelde cake met een paletmes. Laat het glazuur volledig opstijven voor u de cake serveert.

Bron: recept uit het magazine 100 toprecepten lente, extra editie nr 47 van Knack Weekend.


Plattekaasmousse met witte chocolade en zoete rabarbersoep

$
0
0
Soms kom ik op de meest bizarre manieren aan een recept. Zoals vandaag. Vorige week kreeg ik een mailtje van een middelbare schoolvriendin met de vraag of ze de overvloedige rabarber die ze gekregen had, zou mogen invriezen om die de week daarna te gebruiken om dit soepje te maken. En zo kreeg ik dus dit recept te zien. De beschrijving was voldoende om mij overstag te doen gaan:

"Zure rabarber en suiker combineer je gemakkelijk tot heerlijk snoepgoed. Jeroen brouwt een zoete soep van de roze stengels. Vervolgens mag een mousse van plattekaas met vanille en witte chocolade erin pootjebaden. Maak de bereiding voldoende op voorhand, want zowel het rabarbersoepje als de mousse heeft een paar uur de tijd nodig om af te koelen. Een gevaarlijk lekker dessert…"

Dessert gepresenteerd in een diep bord uit de collectie Perfect Imperfection van Serax.





Ingrediënten voor 4 personen

Voor het rabarbersoepje:
4 rabarberstelen
350 g suiker
1 vanillestokje
5 dl water

Voor de mousse:
445 g room
1 vanillestokje
150 g plattekaas
1 blaadje gelatine
200 g witte chocolade

Voor de afwerking:
Enkele zandkoekjes (vb. Sprits)

Bereiding

Voor het rabarbersoepje:
Breng het water aan de kook in een hoge pan en voeg de flinke hoeveelheid suiker toe. Gebruik een matig vuur, want het water hoeft niet in te koken. De suiker moet wel tot op de laatste korrel opgelost zijn.

Snij intussen de vanillestok overlangs en schraap er de zaadjes uit. Doe de zaadjes en de peul in het pannetje en laat de vanille z’n aroma afgeven.

Schil de rabarber met een klein mesje. Je kan de schil meestal heel gemakkelijk in dunne repen van de stengel trekken.

Snij de geschilde stelen eerst in gelijke stukken van ongeveer 7 centimeter, vervolgens in langwerpige schijfjes en tenslotte in dikke lucifers. (julienne)

Verzamel alle fijne staafjes rabarber in een mengschaal.

Roer in de warme bleke suikerstroop en schenk ze over de versneden rabarber.

Dek de mengschaal af met een vel vershoudfolie.

Laat dit ‘rabarbersoepje’ koud worden in de koelkast.

Voor de mousse:
Week het blaadje gelatine in een beker met koud water.

Schenk een beetje van de room in een kleine pan. Breng die room tot tegen het kookpunt op een matig vuur, de rest van de room kan je nog even opzij zetten.

Snij intussen de tweede vanillestok overlangs en schraap er de zaadjes uit. Doe de zaadjes en de peul in het pannetje met room en laat de vanille z’n aroma afgeven.

Knijp het gelatineblaadje uit en los het op in de hete room.

Schep de plattekaas in een ruime mengschaal en schenk er de warme room bij. Verwijder de vanillepeul en roer.

Breek de witte chocolade in stukjes en laat ze smelten ‘au bain-marie’. Plaats hiervoor een schaaltje in een pot of pan met water dat je zacht aan de kook brengt. Doe de chocolade in het schaaltje en roer regelmatig tot ze gesmolten is.

Schenk de rest van de room die je nog over hebt in een mengschaal en klop hem half op met de garde of een handmixer. Stop met kloppen zodra de room  even dik is als yoghurt.

Meng de gesmolten witte chocolade door het plattekaasmengsel.

Spatel tenslotte het mengsel van plattekaas en witte chocolade doorheen de opgeklopte room.

Span een vel vershoudfolie over de schaal en laat de mousse opstijven in de koelkast. Reken hiervoor minstens 2 uur.

Afwerking

Verkruimel de zandkoekjes.

Lepel een schep van het zoete rabarbersoepje in elk diep bord. Verdeel voldoende staafjes rabarber over elke portie.

Verwarm één of meer soeplepels in een beker heet water. Rol met de warme lepels ovale bollen of ‘quenelles’ van de mousse.

Leg in elk bordje zoete soep één of twee bolletjes plattekaasmousse.

Werk elk dessertbord af met zandkoekkruimels.

Bron: recept van Jeroen Meus voor Dagelijkse Kost.



Aardbeien frozen yoghurt zonder ijsmachine

$
0
0
Wanneer ik bij de kapper zit, dan lees ik niet in de roddelblaadjes, maar zit ik wat te Facebooken, Instagrammen en Pinteresten op mijn gsm. En zo gebeurde het dat ik vrijdag dit recept tegenkwam. Slechts 3 ingrediënten voor een ijsje en geen ijsmachine nodig? Dat zou ik eens snel maken, sie.

En zo geschiedde. Vrijdag recept gespot, zaterdag recept gemaakt (nadat ik uiteraard eerst op jacht ging op zoek naar passende potjes om het ijs in te presenteren, die kocht ik in een pracht van een kookwinkel in het dorp van Oosterzele, of all places! Hoe ik daar terecht kwam, komt aan bod in een volgende blogpost. Het is een lang verhaal.) en vandaag al geblogd.





Ingrediënten

150g aardbeien
500g Griekse yoghurt
⅔ blikje gecondenseerde melk

Bereiding

Pureer de helft van de aardbeien met de gecondenseerde melk. Snijd de andere helft in kleine stukjes en meng beide door de yoghurt.

Doe het mengsel in een plastic bak met deksel in de vriezer. Roer het regelmatig door om ijskristallen te vermijden.

Na ca. 4 à 5 uur bekom je stevig ijs. Wanneer het helemaal hard bevroren is, kan je het 15 à 20 min vooraf uit de vriezer halen om het schepbaar te maken.

Het vocht in de aardbeien zorgt ervoor dat de stukjes aardbei vrij hard worden. Mocht je dit niet lekker vinden, dan kan je alle aardbeien pureren en door de yoghurt mengen.

Hoe meer vet in de yoghurt, hoe romiger en zachter het ijs.

Hoewel het ijs niet ontzettend roze kleurt, heeft een delicate aardbeiensmaak. Natuurlijk kun je er altijd nog extra fruit doorheen roeren.

Bron: recept van de blog Nombelina.


Calvados, het vloeibare goud. Deel 3: Lecompte.

$
0
0
Herinneren jullie zich nog mijn 3-daagse persreis naar de Calvados streek in maart? Ik bracht toen al verslag uit over mijn bezoek aan de distilleerderijen van Père Magloire en Boulard, maar jullie hadden nog altijd mijn verslag van mijn visite aan het huis Lecompte tegoed.

Welnu, hierover kan ik eigenlijk heel kort zijn: Lecompte is het neusje van de zalm, het nec plus ultra, the top of the bill van de 3 calvadoshuizen. Daar waar je de 2 eerste soorten kunt gebruiken in de keuken en/of in cocktails, dan is dat met een aged Lecompte not done! Een Lecompte drink je puur. Met volle teugen genietend. Alleen of in goed gezelschap.





We proefden er achtereenvolgens glaasjes Lecompte van 5, 12, 18 en 25 jaar oud om te eindigen met een Multivintage en Le Secret. In het Frans klinkt het zoveel mooier: le plus extraordinaire et le plus parfait des Calvados ayant jamais existé. Het vloeibare goud (deze term is hier echt op zijn plaats: voor een fles tel je maar liefst € 2.500 neer) zit in een exclusieve kristallen karaf. Elke flacon is uniek: met de mond geblazen, manueel gebotteld, het nummer gegraveerd in het kristal...



Maar omdat dit maar een heel korte blogpost zou zijn, deel ik hier graag nog wat cocktailrecepten met calvados. Ideaal met de hittegolf die eraan komt. Het hoeft tenslotte niet altijd gin tonic te zijn!

Ran Van Ongevalle, bartender bij The Pharmacy in Knokke, geeft een vernieuwende kijk op Calvados. Ran shakete letterlijk alle tradities los en ontwierp 3 frisse cocktails op basis van verschillende Calvados.



Cocktail op basis van Calvados Lecompte 5 ans

50 ml Calvados Lecompte 5 ans
30 ml citroensap
20 ml dille-siroop
1 bsp Chartreuse jaune

Glas: Martini
Methode: giet alle ingrediënten in de shaker met ijs, shake ong. 15 seconden en giet uit. Serveren met dille.
Ijs: geen
Afwerking: dille en citroenzeste

Dille siroop: laat 1 kg suiker in warm water oplossen, voeg daarna 120 g dille toe en laat infuseren totdat het afgekoeld is.

"De kruidige toetsen in deze cocktail passen perfect bij het mooie balans tussen eik en fruit van deze Lecompte Calvados, een ware smaakbom!”
Ran



Cocktail op basis van Calvados Père Magloire VSOP

50 ml Calvados Père Magloire VSOP
25 ml citroensap
25 ml rode pompelmoessap
20 ml siroop
1 bsp Rinquinquin of likeur van perzik
1 bsp Absinthe

Glas: longdrink
Methode: giet alle ingrediënten in de shaker en shake, giet uit in met ijs gevuld longdrinkglas
Ijs: blokjes
Afwerking: zoethout en pompelmoes

"Een fantastische Calvados als deze verdient enkel de fijnste smaken! Pêche, anijs en pompelmoes maken van deze cocktail de ideale summerdrink!"
Ran



Cocktail op basis van Calvados Boulard Grand Solage

75 ml Calvados Boulard Grand Solage
10 ml siroop van Cardamom
1 bsp Fernet Branca
3 d Peychaud bitters

Glas: old-fashioned
Methode: giet alle ingrediënten in een mixing glass gevuld met ijs. Roer gedurende ongeveer 45 seconden totdat alles enorm koud is.
Ijs: blokjes of bol
Afwerking: Krulzeste van sinaasappel

Cardamom siroop: laat 1 kg fijne suiker in warm water oplossen, voeg daarna 15 g gebroken groene cardamom toe en laat infuseren tot afgekoeld.

"Deze Calvados is wat Calvados hoort te zijn, een enorme explosie aan de puurste appelsmaken. Om deze harmonie te bewaren, hebben we smaken toegevoegd die dit aansterkt!"
Ran

Millefeuille van Jules Destrooper amandelbrood, Iberico ham, gruyère mousse, gekarameliseerde hazelnoot

$
0
0
Ik hou wel van een uitdaging. Dus toen ik de uitnodiging van Jules Destrooper in mijn mailbox kreeg of ik wilde deelnemen aan een foodbloggerswedstrijd, hoefde ik geen 2 keer na te denken. Yes!

De inzet is een publicatie van de recepten én presentatie van de winnende blog in het decembernummer van Smaak Magazine. Alle extra reclame is mooi meegenomen natuurlijk, maar wat zo mogelijk nog leuker is: ik krijg de kans om het concept Foodpairing® te testen en te gebruiken!

Tijdens een gezellige avond in het bezoekerscentrum van de koekjesfabriek in Lo Reninge werd ons tijdens een rondleiding de geschiedenis van het koekje uit de doeken gedaan, waarna we van de foodpairings van chef Andy mochten proeven: oesters met kiwi en crumble van Amelia, carpaccio van coquilles met tomaat, paprika en natuurboterwafel.

Het werd me meteen duidelijk: 'Jules' wilde dat zijn koekjes voortaan ook in hartige hapjes zouden gebruikt worden. Tijdens de (lange) terugrit begonnen mijn hersencellen te malen. Ik zou 3 feestelijke hapjes maken, tenslotte is het voor het decembernummer van Smaak en december betekent feest. Dus zou ik werken met oesters, foie (of faux) gras, cranberry's,... Twee koekjes lagen al direct vast: amandelbrood, want dat was waar het allemaal mee begon en de natuurboterwafeltjes, aangezien die dit jaar hun 125ste verjaardag vieren.

Gelukkig werden mijn hersenspinsels door de Foodpairing tool helemaal OK bevonden. En zo komt het dat ik jullie in de warmste week van het jaar 3 partyhapjes voorschotel. It's Xmas in July! Ik heb mij serieus moeten inhouden om mijn kerstdecoratie niet boven te halen voor de foto. Perfectionist tot in de kist... ;-)

Hapje gepresenteerd in een bordje van de Perfect Imperction collectie van Serax tableware.

#JulesBloggersContest, #JulesDestrooper





Nodig voor 4 hapjes

1 pakje amandelbrood van Jules Destrooper
4 sneetjes Iberico ham
150 g geraspte gruyère
1 1/2 blaadje gelatine
2 dl slagroom
4 gezouten hazelnoten
195 g suiker
60 ml water

Werkwijze

Snijd uit de sneetjes Iberico ham 8 plakjes op hetzelfde formaat als de amandelbrood koekjes.

Maak de gruyèremousse:
Week de gelatine 10 minuten in ruim koud water.

Klop 1 1/2 dl slagroom halfstijf.

Breng de resterende slagroom aan de kook. Voeg op laag vuur al roerende de kaas toe. Blijf roeren tot de kaas gesmolten is. Haal de pan van het vuur en los er de gelatine in op. Laat het kaasmengsel afkoelen. Roer het af en toe door.

Spatel de slagroom door het afgekoelde kaasmengsel. Breng het op smaak met peper. Zout hoeft niet: de gruyère is al zout genoeg en de combinatie met de Iberico ham maakt het ook extra zout.

Schep de mousse in een spuitzak met gladde spuitmond (niet te klein, diam. 6 mm) en leg in de koelkast gedurende 2 à 3 uur.

Maak ondertussen de gekarameliseerde hazelnoten:
Neem een zware snijplank of marmeren plaat, waaronder je spiesjes kunt vaststeken. Leg de plank op de rand van je keukenblad. Op de vloer leg je een vel bakpapier om de karameldruppels op te vangen.

Breng de suiker en het water aan de kook. Steek ondertussen de punt van een spies in elke hazelnoot. Duw niet te hard of probeer het stokje niet te diep te steken, want dan zal de hazelnoot breken. Als dat gebeurt, pak een andere hazelnoot en ga door!

Zodra de karamel de gewenste kleur heeft bereikt (na ong. 10 minuten), zet je de pot in zeer koud water om het kookproces te stoppen. Laat de karamel een beetje dikker worden en dompel er de hazelnoten één voor één in. Zodra de hazelnoot volledig omhuld is met de karamel, steek je de spies vast onder je snijplank. Zorg ervoor dat er voldoende ruimte is tussen de spiesjes, want de karamel heeft de neiging om aan elkaar te plakken.

Als je een hazelnoot in de karamel doopt en er vormt zich geen laag rond de noot, dan moet de karamel eerst nog verder indikken.

Laat de karamel afkoelen en hard worden. Gebruik dan een schaar om de strengen op de gewenste lengte te snijden.

Verwijder vervolgens voorzichtig de spies uit elke hazelnoot. Dit gaat gemakkelijk. De karamel kan barsten en een beetje afschilferen, maar dat wordt dan de achterkant van de hazelnoot.

Afwerking

Leg op 8 amandelbrood koekjes een plakje Iberico ham. Spuit hierop een laag gruyère mousse. Stapel de koekjes op mekaar om zo 4 koekjes te bekomen en eindig met een amandelbrood koekje.

Spuit een dotje gruyèremousse op het bovenste koekje om de gekarameliseerde hazelnoot vast te zetten.

Als afwerking kan je ervoor kiezen om een streepje (vers)bereide cranberry's naast de millefeuille te spuiten. Naast de zoete koekjes en de zoute ham en kaasmousse, zorgen de cranberry's voor het nodige zuurtje. Bij gebrek aan verse bessen, kocht ik een bokaaltje bereide veenbessencompote.

Bron: me, myself and I met dank aan Foodpairing.com, behalve voor de hazelnoten, waar ik het recept en de stap voor stap foto's volgde van Liv For Cake.


Kilometertaart met rabarber, ricotta, gember en kardemom

$
0
0
Van mijn galette met aardbei en nectarines had ik nog een halve portie deeg in de diepvries zitten en ook van mijn rabarbersoepje met plattekaasmousse met witte chocolade hield ik nog rabarberstengels over. Zonde om dat weg te gooien. En dus ging ik op zoek naar 'p-inspiratie' en ontdekte al snel deze beautyNet wat ik zocht! Zo had ik ook nogmaals mijn nieuwe bakvorm van doen! Ik permitteer me een kleine woordspeling... ;-)

Volgens het oorspronkelijke recept kwam er helemaal geen suiker aan te pas op de rabarber, maar dat vond ik toch maar niks. Dus borstelde ik mijn roze stokken na het bakken flink in met suikersiroop en eerlijk? Het mocht best nog wat meer zijn. Dus bracht een ferme toef slagroom soelaas (en stiekem nog wat extra suiker nadat de foto gemaakt was ;-)). Tjah, ik ben nu eenmaal een zoetemondje... ;-)





Nodig voor 1 ronde springvorm of lange taartvorm

Voor de bodem:
225 g patisseriebloem
1 kl zout
1 kl suiker
225 g koude ongezouten boter, in stukjes gesneden
60 ml tot 120 ml ijskoud water
1 eidooier
Extra suiker om te bestuiven

Voor de vulling:
250 g ricotta
150 g mascarpone
100 g room
3 el suiker
1 ei
Merg van 1 vanillestok
1/2 kl versgeraspte gember
1 snuifje gemalen kardamom

5-6 stengels rabarber

Werkwijze

Maak eerst het deeg.

Doe de bloem, het zout en de suiker in een mixer (type KitchenAid, Kenwood,...). Voeg de boter toe en mix gedurende 8 tot 10 seconden tot de mengeling er als grof meel uitziet.

Laat het toestel draaien en voeg er in een trage maar gestage stroom het ijswater aan toe. Mix tot het deeg samenbalt zonder dat het vochtig of kleverig is. Zorg ervoor dat je niet langer dan 30 seconden mixt.

Doe een testje: druk wat deeg samen. Als het kruimelig is, voeg dan wat extra ijswater toe, 1 el met de keer. Verdeel het deeg in 2 gelijke ballen en verpak ze in plasticfolie. De ene bal mag in je diepvries voor later.

Zet het deeg in de koelkast voor minstens 1 uur.

Verwarm de oven voor bij 180°. Rol het deeg uit en bak het blink gedurende 10 minuten in de voorverwarmde oven.

Roer de ricotta romig met de mascarpone, room, suiker, het ei, het vanillemerg, de gember en de kardamom.
Verdeel het mengsel over de taartbodem.

Schil de rabarber, versnijd hem in stukken en verdeel hem over de crème.
Bak verder af in de warme oven gedurende 25 - 30 min.

Laat afkoelen.

Besprenkel de rabarber net voor het serveren (rijkelijk) met suikersiroop.

Bron: recept van de Duitse blog Fräulein Klein.


Champagnesorbet met rode bessen siroop

$
0
0
Met Valentijn kreeg ik van Delhaize een limited edition roze fles rosé Codorníu cava toegestuurd. Aangezien mijn man geen drupje alcohol drinkt en een hele fles voor mij alleen een beetje van het goede teveel is, belandde de fles in mijn koelkast... waar ze tot nu bleef staan. Met een glaasje bubbels kan ik mijn man niet plezieren, maar met een sorbetje dus wel. Zeker met dit snikhete weer. Siroopje van rode bessen erover en hij is helemaal happy.

Tip: je hoeft deze sorbet eigenlijk helemaal niet af te draaien in een ijsmachine. Je kan 'm gewoon laten opstijven in vormpjes voor ijsblokjes en die dan à la minute kapot cutteren in een blender. Helemaal hard wordt deze sorbet, door de alcohol, toch niet.

Wat vinden jullie trouwens van mijn keischattig lepeltje? Allez, dat vind ik toch. Ik vond het in de kookwinkel van Mariane D'Hont in Oosterzele aan de kerk, waar ik ook de potjes kocht die ik vorige week voor mijn frozen yoghurt gebruikte). De schatkamer van Alibaba is hier maar klein grut tegen! Zodra de afrit van de snelweg terug open is, rijd ik terug... met meer tijd. Wat heb ik toch met kookwinkels? En kookboeken? Een kooktijdschriften? En kookwebsites? Ach, laat het ons maar gewoon op passie houden.





Ingrediënten

Voor de sorbet:
500 ml champagne (in mijn geval rose cava van Codorníu)
200 g suiker
250 ml water
60 ml citroensap
1 el honing of suikersiroop

Voor de rode bessen siroop:
125 g rode bessen
60 ml water
2 el honing
Sap en zeste van een 1/2 citroen

Bereiding

Breng in een brede sauspan de champagne, suiker en het water aan de kook en roer om de suiker op te lossen. Haal de pan van het vuur en voeg het citroensap en de honing toe. Meng goed.

Zet gedurende 2 uur of een nachtje in de koelkast tot het mengsel volledig is afgekoeld.

Draai het mengsel af in de ijsmachine. Bewaar het in een afgedekte doos in de diepvries tot je het wil serveren. Sprenkel er siroop van rode bessen over en schik er nog wat extra rode bessen bij, indien gewenst.

Voor de siroop:
Breng de bessen, het water, de honing en het citroensap aan de kook. Zet het vuur lager en laat gedurende 30 minuten zachtjes sudderen. Passeer door een fijne zeef en zet de siroop in de koelkast tot je ze wil serveren.

Bron: recept van de blog Tartelette.



Viewing all 636 articles
Browse latest View live